126. De sancto Aredio.

1. Alle

vox promat
Christo carmina
perpulchra

luja.

2 a. Clara camoeiia
sona turma
lyra

boans alternatimque
jubila.

2 b. Cui chorea
sat lucida
mira

atque dulcia clangat
pneumata.

3 a. Nos tua, Christe, gratia

3 b. Anguis vincere machina

4 a. Ac temnere tela,
sola

tua optantes
frui gloria,

4b. Quo tecum socia
plaudat
poli caterva
voce consona.

5 a. Titan, astra,
luna, cuncta
cosmi quoque creata
te adorant per saecla

5 b. Ac profunda
maris nata
aquatica nonnulla
et abyssi opaca.

6 a. Etiam jam

tua plebs celebrat
haec festa
sancti Aredii,
in qua odas
attollit
mente excelsa.

6 b. Qui lucerna

super candelabrum

accensa

cuncta illustrat

circumquaque

emicans

sua doctrina.

7 a. Ceu sol lustrat cuncta
orbis spatia,
ita sua verba
nonnulla corda,
ut spernant probra omnia,
tendant ad habitacla
illa superna.

7 b. Gemina praestans dona,
clausa ocella
propria tacta manu
reddens aperta
solverisque nexorum vincla,
cuncta praebens pacata
Christi gratia.

8 a. Ad alta, sancte, eleva
nunc nostra corda,
perpetua regna
ut scandat

haec plebecula; precata
tua maneant praeclara,
canticaque nunc nostra
ferto ad alta.

8 b. Quo jubilando lyrica
modulamina
ovans gaurizans cum
agmina

purpureata cautitans
perpulcherrhna neumata
voce clara sanctum ter
Deum adoras.

9. Hagie rex Sabaoth,
tibi sit doxa
per saecla.