130. Incipit devotissima oratio de sancta Margareta,
virgine et martyre, rigmis.

1. Ave, felix Margareta,
Fide pollens ex decreta
Mente virens cum discreta,
Dei cernens nunc secreta.

2. Salve, fulgens margarita,
Dei donis insignita,
Da, ut nostra foetens vita
Cunctis bonis sit fulcita.

3. Gaude, candens velut lana,
Mente spernens mundi vana,
Deos horrens et profana,
Mala nostra tu complana.

4. Gaude, virgo florens tota,
Puritatis lacte lota,
Vita nostra, quae aegrota,
Per te Deo sit devota.

5. Gaude, martyr purpurata,
Castitate exornata,
Duc ad caelum, virgo grata,
Quos depressit mens elata.

6. Ave, virgo iuvenilis,
Magnis factis sed virilis,
Fac, ut Deo non sim vilis,
Qui peccatis sum senilis.

7. Ave, Christi tu ancilla,
Magis gnara quam Sibylla,
Gratiam de caelo. stilla,
Quae plus ornat quam armilla.

8. Salve, constans in agone,
Laeta certans cum dracone,
Fac nos, Iesu, pastor bone,
Tis consortes et coronae.

9. Salve, martyr confortata,
Minis hostis non prostrata,
Sed a Deo consolata,
Nil tormenta sunt putata.

10. Vale, sancta tu patrona,
Tua laus stat in corona,
Mitte nobis Dei dona,
Ut speremus caeli bona.

11. Vale, paradisi hortus,
Sis in fine lucis portus,
Ut tunc draco hic distortus
Tua prece sit absorptus.

12. Vale, dulcis Margareta,
Plus odorans quam murreta,
Caeli bibens nunc clareta,
Dei duc nos ad floreta.