274. De sancta Elisabeth.

1. Magnum pietatis donum
Et exemplum multis bonum

Fulget in Elisabeth,
Nascitur nobilitatis
Stirpe, sed humilitatis

Haec cor fidele habet.
2. Tempore sub iuventutis
Haec virtutis et salutis

Commoda quaesierat,
Gradi cepit iter tutum,
Christum sumens sibi scutum

Et hoc se munierat.

3. Hostesque sic superavit
Et virtutes cumulavit
Excellenti numero,
Mater fuit orphanorum,
Medicamen infirmorum,
Utroque sed umero
4. Iugum Domini portavit,
Illis stravit, sordes lavit,
Nudos multos vestiens,
Tandem Christus suam caram
Caeli vexerat ad aram,
Cum quo regnat gestiens.

5. Nobis, felix o matrona,
Posce sempiterna dona

Apud Christum Dominum,
Qui natus est Dei patris
Ac Mariae piae matris

Et salvator hominum.

6. Iesu bone, fac me dignum,
Ut in caritatis signum,

Qua ad hanc afficior,
Landem adiutricem meam,
Ut ad bona sim per eam

Semper sollicitior.

7. Elisabeth tu regalis,
Miro modo subiugalis,

Sidus es eximium,
Vero soli iam unitum,
In supremo caelo situm,

Mundo lucens nimium.

8. Quid in laudem dicam tibi,
Nescio, nam regnas ibi,

O mater egregia,
Quo se sibi dat in donum
Iesus Christus, summum bo-
num,
In caelesti regia.

9. Recte tibi est aptatum
Nomen, quod interpretatum

Dicitur saturitas,
Deum namque saturavit
Deum et inebriavit

Vitae tuae puritas.

10. Odor tuae bonae vitae,
Casta mens et pectus mite

Sanctaque devotio,
Quam habebas, ad fervorem
Multos traxit, ad amorem

Dei, ut conicio.

11. Valde enim exemplaris
Eras cunctis tui maris

Utens sic consortio,
Ut servares caelibatum,
Amplectendo Christi statum

Facto nec divortio.

12. Pulchre per hanc designans
Mulierem, quam solaris

Fulgor amici erat,
Et sub eius pede luna,
Et siderea corona

Caput redimierat.

13. Nam calcasti velut lutum
Cuncta mundi, et virtutum

Verus sol iustitiae
Te corona decoravit,
Et totius venustavit

Decor pudicitiae.

14. Hesther, Iudith, Anna, Sara
Te figurant, mea cara

Meumque praesidium,
Quarum quidquid laudis erat,
In te est et perseverat,

Ergo fer subsidium.

15. Pacis dulcis mater bona
Sis, ut me defendas prona

Isto in exsilio,
Da perfecte mala linquam,
Satan, mundum, carnem
vincam
Tuo cum auxilio.

16. Praedicanda semper eris,
Nam sub typo mulieris

Salomon fortissimae
Te expressit de extremis,
Cuius merces in supremis

Finibus longissime.

17. O matrona praedilecta,
Ducas me in via recta

Ad caeli palatium,
Ubi tecum Christum Deum
Semper laudem, qui est meum

Unicum solacium.