287. De sancto Hermolao

1. Hermolae pontifex,

te saluto metro,
Tuum serva supplicem

a serpente taetro,
Ne a Christi aratro

me convertam retro,
Sed in fide moriar

cum beato Petro.

2. En, tu pios milites

fide illustrasti
Cum duce Achatio

et coadunasti
Deo per martyrium,

quod et tolerasti,
Placa mihi misero

hunc, pro quo pugnasti.

3. Rex per vos regnantium

mihi sit benignus,
Laudes vobis offero

pauper et indignus,
Quod me non subripiat

spiritus malignus,
Sim quoque collegio

supernorum dignus.

4. Me clementer liberet

vestroque ducatu
In caelesti collocet

Iesus principatu,
Zima tollet scoriae

vestro supplicate,
A me pius conditor

omni cum reatu.

5. O praeclan milites,

Christi secutores,
Bellatores incliti,

hostium victores,
Impetrate supplici

vestro divos mores,
Vestra ut per merita

intrem caeli fores.

6. Lucis me perpetuae

faciat consortem
Vestris piis precibus

rex caeli et fortem
Vincere me faciat

Satanae cohortem,
Quod aeterni praemii

gaudia reportem.

7. Adversus Adrianum

constanter stetistis
In agone fidei,

mortem sic vicistis,
Quem cum satellitibus

suis evicistis
Atque in palatia

caeli introistis.
8. Vos, o decem milia

milites, pugnastis
Constanter pro Domino

hostemque calcastis,
Tormenta similia

Christi tolerastis ;
Iesus per vos salvet me,

pro quo sic certastis.

9. Stetistis viriliter
contra Adrianum
Pro fide catholica,
pii patres, manum

Vestram nunc porrigite,
mundum quod hunc vanum

Contemnam et Satanam
conteram profanum.