134. De sancto Geraldo.

la. Auriflua

comant luce arva
astra micantia
die hac,
qua jucundant
virtute mira;

1b. Qua Geraldus
ad alta posita
corporis trabea
conscendit
bonus coeli
capitolia.

2 a. Quem divina
praeeligit gratia,
ante forent quam saecula,
quae erant in nato vita.

2 b. Quo jubilat

tellus Aquitanica,

quam luminat arce summa

posita velut lucerna.

3 a. Opulenta
prosapia
qui satus emicat
religionis inclita
pietate satis decora.

3 b. Sed honestat
munifica
eundem pietas,
ornans virtute debita
in semet clementer refusa.

4 a. Initia

cujus prima
in materna vulva
indicia publica
dant per terna
vocis sonamina
audita,
quod trinitas
ejus acta
det vitalia.

4b. Modifica
patris cura
quem tradit ad diva
studia felicia,
quo intima
ejus riget arva
copia
dulcisona
decantata
Pavidis lyra.

5 a. Quem superna
tuens gratia
subarrhat opima
jugans dote sibi socia
sophialia
dans pocula.

5 b. Hinc transacta
pueritia

corde manent sata
ejus penita scientia
ad degustanda
suavia.

6 a. Ergo quia
hunc roburea
membra

percitaque firmabant,
sumenda ad arma
quaerebatur jure proprio de-
bita.

6 b. A quo dextra
Christi invicta
tela

noxia pellit versa,
electa dum ala
triumphat corripiendo hastilia.

7 a. Virginea

cujus tempora
protegit laurea,
lilia quam decusant
cum caterva,
quae canit cantica
specialia.

7 b. Innumera
gessit opera
ad theoremata
pertinentia, multa
ad activam,
in utraque piam
nactus gratiam.

8 a. Quem doxa sustollit ad alta
gloriam
rependens

crebra per miracula,
agmina
languida
quibus sanata
jubilant
per commoda sibi reddita.

8 b. Haec merito virtutum dona
impetrat,
reserat

qui superna limina
praedia
propria

qui sub norma
fabricam
struendo tribuit sub aequa.

9 a. Nunc jam cuiia
in supera
residens

inter turmam consulum
fulgida gestans serta,
pater, precamina
supplicum percipe
aure serena.

9 b. Cuncta relega
discrimina.
errata

procul arcens noxia,
militantia salvans
tibimet agmina.
donec ad superna
ducas culmina.

10. Felicia quo capiant

quondam amissa gramina
sempiterna per saecula.