155. De ss. Justo et Pastore.

1. Virtutum Deus,

corporibus qui ingeris
auram mentis,

2a. Attende nunc rhythmica
nostri labii,
poscimus, verba,

2b. Exsolvimus hac die
tibi gemino
stemmate a clara.

3 a. Ecce corruscat
victoriosus Justus,
callidi

hostis qui cuncta
devicit bella.

3 b. Et compar Pastor
emicat, qui sicuti
socius

exstitit vita,
morte et ita.

4a. Hi sunt quippe
lumina fulgida
ante te, rex, bona
consistentia

4 b. Hi milites

in arvis invicti
permansere tui
virtute multa.

5 a. Ulti recesserant
a praetore saevo
vindicta,
postquam gessit
quod licebat bona
voluntas.

5 b. Hi mali calcarunt
caput hydri fortes,
jacula
pro nihilo
Plutonis tulerunt
omnia.

6 a. Vobis Stygea
cessit feritas,
honorati martyres
terris et aethra.

6 b. Nunc nunc pueri
flores istoram
imitamini, coeli
quos alit vita.

7 a. Justus justum sequitur
agnum inter lili
odorem virentia,
ubi psallunt,
riserunt qui mundi vana.

7 b. Pastor verum pastorum
comitatur in axe
admixtus ovili,
quod ignorat
pati quaelibet noxia.

8 a. Canora phalanx
harmonicum boatum
prome justorum
excolendo natalitia.

8 b. Coetus promiscuus
ad gaudia pallentes
ferte violas,
alba date quoque ligustra.

9 a. Salvete, viri sancti,

qui per multa certamina
transcendistis luciflua
polorum astra.

9 b. Nostra precamur dira
abstergite flagitia,
ut vobiscum habeamus
Christi gratiam.

10 a. Deo nostro triuno
sit gloria,

10 b. Qui simplex semper exstat
absque meta.