184. De ss. Petro et Paulo.

1. Pulchra prae-

2 a. pollent in arva
hac die duorum
lumina.

2b. Petri cantica
excelsa dicamus
physica.

3 a. Dein Pauli musica
dulciflua
cantica recitemus alta.

3 b. Primaeva nitet alma
Petri summa
principalis quippe caterva.

4a. Postsecuta

socius gemmula
Paulus tenet
postrema dogmata.

4b. Universam

Petrus substantiam
jam reliquit,
patrem et retia.

5 a. Paulus de terrestribus
vocatus ad supera,
synagogam aridam
reliquit
quaerens Domini gratiam.

5 b. Romae ducti moenia
Simonis pestiferam
haeresim contrariam
vicerunt
per Dei simul sophiam.

6a. Et Neronis

dignitatem viperinam
non terruere
suam gloriam

6 b. Ad superba

Simonis mendosa verba,
qui properare
dixit ad astra.

7 a. Cum plus intendit suprema,
tunc statim ruit ad ima
vulneratus, regnat
in barathri sat cunabula.

7 b. Per geminatam praeclaram
Petri vel Pauli doctrinam
cecidit proterva
Simoniaca tunc fibula.

8 a. Tunc Neronis jussu
crucifixus poena
Petrus venit ad superna
feliciter
cum corona.

8 b. Paulus tenso collo
capitis vulnere
praecisus die in illa
ferens palmam
victoria.

9. Feliciter vivamus
per saecula.