194. De sancto Stephano.

1 a. Praecentorum

succentorunique turma
concentorumque pia
personet laude una.

1b. Psalblat Christo

neumata regi compta
concordi symphonia
vota reddens debita.

2 a. Hac die, qua
instant solemnia
Stephani martyris alma,
maxima concelebranda
gloria.

2 b. Nam sub nova
fidei gratia
exstitit mira caterva
mundi regna Christo subdens
omnia.

3 a. Sors apostolorum scilicet
summa

ac levitarum officia
eo ordine moderata,

3 b. Anni quo vigent volumina,
signa,

planetae, menses, septimana,
cuncta statuta per tempora.

4 a. Unde unus
patrando signa
Suscitat proelia
primus herilia,
ideo jure norma
Vocatur
meritis nominis sui corona.

4b. Frendens falsa
quidem Judaea
Contra Christi jura
excitat adversa
in sanctum discrimina,
Sed mente
ipse fida tolerat opposita.

5a. Dant sibimet obliqua:
sanctus precamina,
saxa quoque Judaea.

5 b. Caeditur materia,
solvitur usia
morte corporis sacra.

6 a. Sic martyr regna
trophaea

referens ad excelsa
in aula permanet
astrigera, dignus semper ath-
leta.

6 b. Triumphi palma
adepta

possidet sempiterna
cum Deo gaudia
laurea redimitus vernifica.

7 a. Voce concrepet mellica
jam sacra
per numeros ecclesia.

7 b. Laude connectens divina
poemata
harmoniae rhythmica.

8 a. O insignis athleta,
Qui trophaea
primas alma
fers coelica
ad culmina,

et dans sanctis exempla
Praeponeris coelica curia.

8b. Concede prece pia,
Ut merita
tua sancta
nos dubia
per stadia

sic ducant, quo fulgida
Meramur consequi bravia.

9 a. Haec nobis intacta
natus vulva
annue, Christe, omnia,

9 b. Qui comptum corona
ad excelsa
Stephanum duxisti regna.

10 a. Quo die schemata
sanctorum resonant
dulcia.

10b. Quibus et vox nostra
jungatur in illa
chorea,

11a. Ipso supplicante choraula,

11b. Cujus laudi praebemus ista

12. Festiva comitia.