226. In Dedicatione Ecclesiae

1. Castrorum proles
dedicativa

2 a. Jam epithalamia
reciprocata
recolat solemnia.

2b. Dulcorata recinat
orthodoxorum
soboles euphonia.

3 a. Ecce micat dies, in qua
sacro signaculo
delibuta

3 b. Haec domus regio pacta
vexillo chrismatis
est adscripta.

4 a. Cujus typum portendebant
plaustrum arcae,
cataclismi tecta.

4b. Hanc et allegorizabant
illa quondam
Mosea schemata

5 a. Sina ostensa.

Secretorum libamenta
in hac, o Christe, aula
litanda

5 b. Laude consona,

Summa in qua te majestas
cernua plebs adorat,
supplicat.

6 a. Qua citharizat
angelorum fidicula
laudes hymnizantia.

6 b. Quem dogmatizant

patrum sophismata, vatun
consonant argumenta.

7 a. A patriarchis typicata,
ab antiquis est praesagata
poli valva.

7 b. Ordinum sacrorum globata,
insontum coetibus gyrata
mater pulchra.

8a. Ipsa est nempe,
quae cum pacto
inviolabili
copula

8 b. Compellentia
sponsum juxta
castra virginea
avida

9 a. Christo foederata
Exorcizans quaerula,
quo ivit sponsus, narrat
Caelebs turba.

9b. Vox illico boans:
Surge propaciscata,
altam carpens semitam
inter astra.

10a. O speculatrix,
urbs regalis,
tristia in te nulla
nec delubilia.

10 b. Conditor tuus
Christus atque
architector, nec manent
apud te morbida.

11a. Intra cujus abdita
redemptor deleta
erratica nostra funerea

11b. Collige et colloca,
quo ivit; perpetim
mansuri ibi dicamus una

12. Laudes in axe supera,
qui manes in saecula.