229. De sancta Martha.

1 a. Dies adest gloriosa
Marthae virginis,

1b. Cuius festa pretiosa
Fulgent gaudiis.

2 a. Stirpe regia

Haec virgo processit
Syro patre genita

2 b. Et Eucharia,

Quibus post successit
Heres matre inclita.

3 a. In qua revera
declaratur,
quod nobilis fructus

3 b. Producatur a
generosa
stipitis plantula.

4 a. Igitur, in quantum
vis excrevit corporalis,
tantum accensa caelesti
gratia profecit fervor
spiritalis ;

4 b. Ambulans in omni
sapientia de virtute
in virtutem, spiritui
tenemmam sic subiecit
iuventutem.

5 a. Hoc modo devota
conversans puellula
Deum caeli, quem
domo cordis gerebat,
tandem pascendum
hospitio recipiebat,
cui sic

officiose serviebat,
ut sororis
vacantis opem
imploraverit.

5 b. Laborante quidem
illa verbis divinis
haec intenderat,
cuius faciem semper
concupierat ;
sic ambae redemptori
placere

desiderant, quia caelestis
pater illas
sibi in sponsas
adoptaverat.

6 a. Felix igitur

probatur tali praedita
quondam patrona
Bethania,

6 b. Amore cuius

redonatur [fratri] vita
(a Christo] Lazaro
pristina.

7 a. Immo felicior
est Marsiliae
praedicanda , . , .

clara provincia.

7 b. Quae salutifero
virginis asa

consilio, cultum linquens
idolorum illustrata est
fidei gratia.

8 a. Revocatis

sic permultis ab
erroribus

8 b. Insistebat

semper virtutis
operibus.

9 a. Praeter panem
nil edebat,

9 b. Absque lympba
nil bibebat.

10 a. Tandem aqua suffocatum
Ad vitam restituit,

10 b. Draconisque feritatem
Necando comminuit.

11 a. O Martha beatissima,
Angelis
et hominibus gratissima,

11b. Tua larga gratia
Caelitus
nobis impetrata venia

12 a. Illi prece nos reconcilia,
cui quondam praeparasti
convivia,

12 b. Ut sic mereamur introire
[ad civium] caelestium
hospitia.