240. Prosa Dominicalis.

1. Omnipotens
Deus, fortis
per innumera saecula,

2 a. Qui solum

te priscis mandasti
colere firmiter
in arida.

2 b. Ego sum

Dominus, dixisti,
et non est alius
in aethera.

3 a. Hoc nomen
tibi est totum
canit finis
et primordia.

3 b, Te vatum,
Eloi, omnis
canit semper
vaticinia.

4 a. Audi Israel,
tu Deus

in Horeb narrasti,
una est majestas mea.

4 b. Non te immundo
ostendis

nisi per subjectam
formam, quam ipse feceras.

5 a. Nunc ergo trinum
et unum non cessat
credere Deum
ecclesia sancta,
in personis
trinum et unum in natura,

5b. Patrem et prolem
et spiritum sanctum,
patrem innatum
filium genitum,
et spiritum
procedens in duas personas

6 a. At ipse Dominus,
verbum, virtus,
sapientia, Christus Jesus,
et totum patris
commune
de lumine lumen,
nec minor est quidquam.

6 b. De solo solus, in
patre manens,
in ipso genitor permanens
nec habet, ubi
concrescat,
et rerum unus est
Deus patrans cuncta.

7 a, Sola suscepit
de virgine Maria
filii

persona nostrae
parvitatis formam,

7 b. Ut redimeret

plasma suum, quod fecit,
unicum
direxit suum
filium in terram.

8 a. Perfectus est Deus,
perfectus homo,
. non duo tamen sed
unus est Messias.

8b. Minor est de patre
in id, quod [ipse]
pro nobis suscepit,
humanam naturam:

9. Aequalis

est patri secundum
deitatis gloriam.