244. De sancta Achatio.

1, O quos, quantos, quot honores
Habent Christi bellatores

In caelis decem milia,
Quos effecit ita fortes,
Suae mortis ut consortes

Possent pati similia.
2. Quos rex vult praehonorare,
Suam sellam equitare

Dat eis specialiter.
Hinc est festus, hinc est laetus
Militum tam grandis coetus

Cum angelis aequaliter.
3. O famosi militares,
Passioni Christi pares,

Tractati estis viliter,
Omnes enim crucifixi,
Omnes stantes mente fixi

Tulistisque viriliter.
4. Sic easdem poenas, puta
Flagras, spinas, probra, sputa

Alia quoque varia,
Sed sol obscurando gemit,
Et gemendo terra tremit,

Fiuntque signa paria.

5. O patroni pretiosi,
Ad bella tam animosi,

Sitis mihi propitii,
Date iam effectum precis,
Quam fudistis hora necis

Pro dono beneficii.
6. Primo mihi impetrate,
Ut sint preces meae gratae

Deo et exaudibiles,
Date hostes debellare,
Qui me temptant molestare

Potentes, invisibiles.
7. Intus, extra sanitatem,
Pacem, terrae ubertatem

Et aeris temperiem,
Date mihi victum vitae,
Ignominiosam rite

Sic pellite pauperiem.
8. Date sic me paenitere,
Ut remissionis verae

Capiam indulgentiam
Semper hic in mundo ante,
Ne in igne post purgante

Plus luam negligentiam.

9. Stet pro anno unus dies,
Ut sequatur vera quies

Ex precis vestrae studio,
Ut hic digne sic compungar,
Ut post laetus vestro fungar

Perpetuo tripudio.