263. De sancto Bartuolomaeo.

1. Excitare, o cor meum,
Laudando Bartholomaeum

Cum voce laetitiae,
Qui est potens apud Deum,
Ne me damnet suum reum
Rigore iustitiae
2. O Bartholomaee care,
O mi princeps, o praeclare

Dux magnificentiae,
Tu es magnum luminare,
Toti mundo salutare,
Mirae resplendentiae.

3. Tu ditator egenorum,
Propugnator peccatorum

Hos Deo pacificans,
Liberator devotorum,
Ligator daemoniorum

Haec urens, mutificans.
4. Gaude, in apostolorum
Numero duodenorum

Vere stas dulciflue,
Quo tanguntur flores florum
Penes artem musicorum

Sonando melliflue.

5. Nam octavus descendendo
Es et quintus ascendendo

Recte magistraliter,
Ex quo facto hoc perpendo,
Dulcem, pium te essendo
Valde specialiter.
6. Quia chorda tensa bene
Dulcem sonum reddit plene,

Sic tu passus gravius,
Stricte tensa corpus lene,
Pellis, nervi sunt et venae,
Ergo sonans suavius.

7. Multis malis sum innisus,
Sed oro de te confisus,

Ut ab his excorier
Circumquaque circumcisus,
Hoc fit mihi paradisus,

Ut sic novus glorier.
8. O mi pater pietatis,
Adiutor necessitatis

In omni periculo,
Hostes pelle pravitatis
Et me loca cum beatis

In mortis articulo.