266. De ss. Benedicto et Bernardo.

1. Almi patres regulares
Monachorum singulares,

Astate pro filiis
Et per preces salutares
Vestros pauperes scholares

Iuvate auxiliis.
2. Ut in schola hac degentes
Recte simus incedentes

Vestra per vestigia,
Vestras artes addiscentes,
Sic per scalam ascendentes

Virtutum fastigia.

3. Benedicte, pie sator
Sanctitatis et amator,

Places mundi cordibus,
Vitiorum exstirpator
Et virtutum replantator

Pulsis cunctis sordibus.
4. Tui nominis insignis
Titulus est, nam benignis

Prophetis veteribus
Par es tu in multis dignis
Simul spiritu et signis

Ac sanctis operibus.
5. Heliae corvo iubendo,
Petra Moysi ducendo

Aquam fontis avidi,
Fundo ferrum extrahendo,
Hostis mortem deplangendo

Helisaeo, Davidi.

6. Mundi floridi despector,
Perscrutator et detector

Cordium latentium,
Dei gloriae inspector,
Ad salutem es erector

Corporum et mentium.

7. Elisaeus ut Eliam

Secutus per omnem viam

Nequaquam deseruit,
Ad transvectionem diam
Spiritum per precem piam

Duplicem promeruit,
8. Sic, Bernarde, recte tutus,
Perfecte ad omnis nutus

Declinando devia,
Benedictum es secutus,
Quaeque docens elocutus

Grandia vel levia.
9. Honor tibi duplicatur,
Super sanctam vitam datur

Mira sapientia,
Totus mundus admiratur
Et de tanta delectatur

Dulci eloquentia.
10. O patres Mariam, Martham
Facite tenere chartam

Regulae pollicitae,
Ducentes per viam artam,
Ut intremus vobis partam

Vitam per vos licite.

11. Decet et est dulcor vere,
Fratres, semper congaudere

De patrum praesentia
Et sic semper commanere
Perfruendo clara mere
Divina essentia.