277. De sancta Euphemia.

1. Gaude, virgo Christi sancta,
Martyr multis poenis ancta,

Egregia Euphemia,
Quas libenter sustulisti,
Te audacter iniecisti
Ob infinita praemia.

2. Stirpe nata praehonesta,
Voce clara es conquesta,

Te perpeti iniuriam
In hoc facto, quod athletae
Multi mitterentur prae te

Ad summi regis curiam.

3. Cur torta incarceraris
Sive diu alaparis,

Hinc bestias mortiferas,
Rotas, ignes vincens pura
Et secures, saxa dura,
Sartagines igniferas.

4. Horum vires precis nexu
In fragiliori sexu

Constringens viriliter
Castitatisque incultos
Corruptores satis multos

Confundens laudabiliter.

5. Sed tandem transfossa ense
Sponsa volas inoffense

Ad sponsi tui faciem,
Clare splendens coronata
Quasi rosa liliata

Inter sanctorum aciem.

6. Omnium o gemma morum,
Felix soror angelorum,
Dulcissima virginitas,
Tu lampas ecclesiarum,
Lux et decus animarum,
Te amat sancta trinitas.

7. Hinc a servo tuo diram
Impii averte iram,

Ne peream perniciter,
Corpus castum, cor da mundum,
Finem bonum et iucundum,
Ut vivam post feliciter.