282. De sancta Gertrude.

1. Salve, virgo speciosa,
Gertrudis, tu generosa

Ducis Pipini filia,
Puritate redimita,
Pretiosa margarita

Super auri milia.

2. Salva casta sponsa Christi,
Quae terrena respuisti

Per eius auxilia,
Via morum, flos virtutum,
Forte castitatis scutum

Reprimens hostilia.

8. Salve, gemma verae lucis,
Quae Austrasiorum ducis

Offucasti filium,
Carnem eius dum sprevisti
Et amplexus abiecisti
Voluptatum vilium.

4. Sed dum nimium temptaris,
Tunc a matre occultans,
Castitatis lilium,

Et ob votum castitatis

Ac tutandae puritatis

Fugis in exsilium.

5. Ad partem orientalem
Franciae, ad locum talem,

Karleburch qui dicitur,
Ubi per te in Nivella
Tunc insignis atque bella

Basilica perficitur.

6. Omni cultu quam ornasti
Et in ea collocasti

Gregem monialium,
Tuque facta monialis,
Digna mater pastoralis

Es effecta talium.

7. Caecos, claudos collegisti
Et egenis praebuisti

Advenis hospitium,
Quos cibo spirituali
Cibastique corporali

Per pium exercitium.

8. Hinc labore facto satis
Pastoralis dignitatis

Cessisti officio,
Sponso tuo sic abs cura
Casta vita, mente pura
Servis in cilicio.

9. Carne sponte maceraris,
Ut tandem proficiscaris

Ad aeternum praemium,
Mole carnis hinc exuta
Te suscepit, virgo tuta,

Sponsi tui gremium.

10. Ergo, mater gratiosa,
Patens castitatis glosa,

Iustorum tripudium,
Consolatrix infirmorum,
Hospitatrix egenorum,

Maestorum refugium.
11, Gregem tuum tu custodi,
Ne per hostem possit rodi

Morte amarissimo,
Aufer fel adversitatis
Et da mella suavitatis

Gregi devotissimo.

12. Munda ergo nostras mentes,
Sponso tuo quod placentes

Sint per viam sospitem,
Ut post huins vitae cursum
Scandere possimus sursum

Ad caelorum hospitem.