294. De s. Iohanna Baptista.

1. O virtutum arx et scutum,
Da Iohannes pium nutum,
Fac me clare te laudare,
O amice Christi care,
Nam prophetae ante laete
Prophetabant longe de te

Illustri laudis calamo.
Cum factore nunc honore
Pari fulges, nunc maiore,
O benigne, per insigne
Angelo eodem digne
Tu praefaris, nominans,
Tu in templo nuntiaris,
Christus tantum in talamo.

2. Non occultas, sed exsultas,
Matrem Christi dum auscultas,
Solvis grates novus vates,
Dum in matris alvo lates,
Statim natus iam sacratus,
Reverenter es levatus

Primo Mariae manibus.
Christi sator, praeclamator,
Vox, praecursor, praeparator,
Tu lucerna ad superna
Lucens, missus ad inferna,
Doctor gnarus, martyr clarus,
Angelus et virgo carus
Es liber ab inanibus.

3. Factor serum tam sincerum
Inter natos mulierum
Te sacravit, te laudavit,
Te maiorem praedicavit,
Nam cunctorum tu sanctorum
Fers perfectiones morum
Transcendisque sublimius.

Arto victu et amictu
In deserto cum afflicta
Pro tam raris diffamaris,
Christus esse reputaris,
Omnes vere sanctos mere
Sic dat foedos apparere

Tuus status eximius.
4. O baptista, est laus ista
Tuae dignitatis cista,
Quod post gregem supra legem
Baptizasti summum regem,
Quem iam agnum iuxta stagnum
Ostendisti laude magnum,

Tollentem mundi crimina.
Prava veta et da laeta,
Vere tu plus quam propheta,
Institutor et imbutor,
Paenitendi sis adiutor,
Ut rependam Me emendam
Dignam, ne post male tendam

Ad daemonum genimina.
5. Nunc stellatus et geminatus
Lustras caelos deauratus
Cum amoeno serto pleno
Fructu pulchro tricenteno,
In quo pura duratura
Semper fulget haec scriptura:

Inter natos et cetera.
O quam gnave summum suave,
Trinum voce carne ave
Agnovisti, fac me sisti
Tecum ante vultum Christi,
Quo abs luctu fausto ductu
In hoc centeno [cum] fructu

Te cernam post haec vetera.