309. De sancto Matthaeo.

Gaude, spes salutis meae,
Alme pater mi Matthaee.
De honore triplicata.
Tibi soli simul dato,
5. Quem sanctorum simul vere
Nullus scitur possidere.
Nam apostolus es claras
Et evangelista gnarus.
Es et martyr triumphalis.

10. Quis tibi in his aequalis?
Qui in caelis sic praeferris,
Opem reis fer in terris.
Lucra mundi reliquisti.
Lucra caeli recepisti.

15. O evangelista prime,
Leva corda in sublime,
Ne his vanis maculentur,
Sed divinis delectentur.
Et ut fiat hoc perfecte,

20. Modum doctor doce recte.
Tu praelatus puellarum
Primus Deo sacratarum,
Quas amasti, custodisti
Tam fidenter protexisti,

25. Quod ob virginalem florem
Tuum fuderas cruorem.
O Mattbaee. tibi tantus
Erga me sit fervor sanctus.
Quantus fuit erga illas.

30. Vires robora pusillas.
Tua sacra sub tutela
Sume me cum parentela.
O praeclare princeps mundi.
Fac me laedi nec confundi.

35. Me et mihi attinentes.
Ubicunque consistentes.
Ut in Deo semper laetf
Simus bona pace freti
Fortis Dei agonista.

40. Nunquam ope mihi dista.
Velox mihi sis adiutor,
Ut tu Christi es secutor.
Tui sit pensare, nosse
Tam infirmum meum posse;

45. Quanto scis fragiliorem,
Tanto opem da maiorem
O Matthaee. iudex orbis.
Sana me a cunctis morbis

Oro, licet lingua balba,
50. Veste clara me dealba,
Sicut Mauros dealbasti,
Quos ad Christum convocasti,

Ut in morte laete, compte
Sic occurram sponso prompte
55. Ad convivii solamen

In caelis cum sanctis. Amen.