330. De ss. Tribus Regibus.

O tres reges tam potentes,
Locupletes, sapientes,
Iam regnantes cum beatis,
Vestrum servum ne spernatis.
5. Qui haberet ora mille,
Vix laudaret vos pusille,
Quis hinc digne vos laudabit,
Laudes vestras replicabit,
Nisi hunc praeveniatis

10. Donis vestrae pietatis?
O vos tres nominativi
Viri, laudis genitivi
Bonae speique dativi,
Herodis accusativi,

15. Ad salutem vocativi
Et erroris ablativi,
Congaudete, quem quaesistis,
Hunc felices invenistis.
O quam felix stella luxit,

20. Quae ad Christum vos per-
duxit,
Quem vos adorastis proni
Et ut reges largi, boni
Obtulistis res regales,
Mysticorum figurales,

25. Fide plene agnoscentes,
Vestris bonis profitentes
Summum regem, verum Deum
Et mortalem esse eum.
O quam dignum et decorum,

30. Tres reges trium regnorum
Tribus donis cum figuris
Quaerunt trinum in naturis,
Ex anima, carne vera
Deitateque sincera

35. Inconfuse subsistentem,

Trinam machinam regentem.
Pii reges, me iuvate,
Prece vestra impetrate,
Ut ardenter Christum quae-
ram

40. Et inventum semper geram,
Ne hunc perdam plus maligne,
Sed offerre possim digne.
Aurum sic dilectionis,
Purae thus orationis,

45. Murram macerationis,
Ut his pretiosis donis
Ipsum omni die placem,
Ne amittam veram pacem.

O gentiles primitivi,
50. Lucis vos indicativi

Regesque imperativi,

Mei patres optativi.

Sitis mei coniunctivi.

Ut fiam infinitivi
55. Capax regni Dei vivi,

Quo, ut fas est caeli civi,
Semper purus et securus
Sim vobiscum gavisurus
Gaudio cum valde magno
60. Coram throno, coram agno
Cantans laudis modulamen,
Cuius non est finis. Amen.