φέρειν αὐτοῦ τὸ ἐπαχθὲς ἀναγ κάζεται. ἀσκοὶ δὲ παλαιοὶ καὶ οἱ παλαιοὶ ἄνθρωποι· οἶνος δὲ νέος ὁ καινὸς λόγος, ὃν οὐ χωροῦσιν· ῥήγνυται γὰρ αὐτῶν τὸ σαθρὸν οὐ φέρον τὸ δυνατὸν τοῦ πνευματικοῦ βίου. καὶ οὐκ εἰς δέον ἐδόθη τοῖς τοιούτοις ὁ λόγος, ἀλλ' ὅσον ἐπ' αὐτοῖς εἰς μάτην ἐχώρησεν. ταῦτα οὖν ὁ κύριος λέγων τὴν ἀνακαίνωσιν προεδήλου τῶν μαθητῶν τὴν ἐσομένην ἐν τῇ ἀναστάσει αὐτοῦ, μεθ' ἣν

ἤδη καιρὸς τῶν πνευματικῶν ἐπιτηδεύσεων. 42 Mt 9, 27-31 Κόμπος οὐδείς, ἐὰν ἡ δύναμις λέγῃ περὶ ἑαυτῆς τὸ δύνασθαι· κόμπος δ' ἂν ἦν τῷ μὴ φύσει τὸ δύνασθαι ἔχοντι, ἀλλὰ διὰ χάριτος λαμβάνοντι λέγειν ὅτι δύναμαι . παρήγγειλε δὲ ὁ σωτὴρ τοῖς τυφλοῖς τὸ μηδενὶ ἐξειπεῖν τὸ γενόμενον, τὸ μὴ δεῖν ἐπιδείκνυσθαι διδάσκων ἡμᾶς· οὐ γὰρ θεῷ κόμπος ἦν τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγεσθαι περὶ αὐτοῦ. ἡ δὲ τῶν ἰαθέντων ὁμολογία περὶ τῆς ἰάσεως οὐκ ἔγκλημα ἤνεγκεν, ἀλλ' εὐγνωμοσύνην ἐμαρτύρησεν.

43 Mt 10, 5-6 Οὐ τελείως ἀπέκοψεν τοὺς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μέλλοντας πιστεύειν οὔτε τοὺς Σαμαρείτας ὁ «πάντας ἀνθρώπους » θέλων «σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν », ἀλλ' ἔδει πρῶτον ἐπὶ «τὰ πρόβατα τὰ ἀπολω λότα οἴκου Ἰσραὴλ » πορεύεσθαι καθὰ καὶ αὐτὸς πρὸς τὴν Χαναναίαν φησίν· «οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ », ἅπερ ὁ θεὸς ζητήσειν ἐπηγγείλατο διὰ Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου. ἀπωλώ λεσαν δὲ τὸν δοθέντα αὐτοῖς νόμον οὐ φυλάξαντες. 45 Mt 10, 7 Ἠγγικέναι δὲ λέγει οὐχ ὡς ἀποῦσαν· ἦν γὰρ ἐγγίσασα τοῦ κυρίου σαρκωθέντος, ἀλλ' ὅσον πρὸς τοὺς μήπω πιστεύσαντας δοκεῖ ὁ Χριστὸς

ἀπεῖναι αὐτῶν. 46 Mt 10, 9-10 Ἐλευθέρους γὰρ πάντη καὶ ἀφρόντιδας ἀποδεῖξαι <τοὺς> τοῦ εὐαγγε λίου διακόνους βούλομαι μηδεμιᾷ σώματος ἕνεκα μερίμνῃ ταπεινουμένους. καὶ ὁ μὲν Ματθαῖός φησιν καὶ ὁ Λουκᾶς «μήτε ὑποδήματα » «μήτε » ἱμάτιον «μηδὲ ῥάβδον» , ὃ δοκεῖ πάντων εὐτελέστατον εἶναι λαβεῖν, «εἰς ὁδὸν» ἕλησθε. ὁ δὲ Μᾶρκος «ῥάβδον» δοκεῖ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς λαμβάνειν καὶ «ὑποδεδέσθαι σανδάλια » ἔν τισι τῶν ἀντιγράφων. ἐν ἄλλοις γάρ φησιν, ὅτι «παρήγγειλεν αὐτοῖς ἵνα μηδὲν αἴρωσιν εἰς ὁδόν », μήτε «ῥάβδον» μήτε «πήραν» μήτε «ἄρτον » μήτε «εἰς τὴν ζώνην χαλκὸν » μήτε «ὑπο δεδεμένους <σανδάλια> ». 47 Mt 10, 10 Μήτε δύο χιτῶνας , ἀλλὰ τὸν «ἄρραφον » καὶ «ἄνωθεν ὑφαντὸν » Χριστὸν Ἰησοῦν· «ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύ-σασθε »· «τὸν » γὰρ παλαιὸν ἄνθρωπον « ἀποδύσασθαι δεῖ » σὺν ταῖς πράξεσι « καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις » αὐτοῦ . τοῦτον καταλείψας Ἰωσὴφ «ἐν ταῖς χερσὶ » Αἰγυπτίας γυμνὸς ἐξῆλθεν. 48 Mt 10, 10 Μηδὲ ὑποδήματα . ἀποστόλῳ πρέπον ἐν ταῖς πορείαις μὴ ἔχειν νέκρωσιν, ζῶσι δὲ ποσὶν ὁδεύειν τὸν εἰπόντα· «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός », καὶ ἐκβαίνειν ἁγίας γῆς μηδὲν ὑφορώμενον χαλεπόν· οὐ γάρ εἰσιν «ὁδοὶ ὄφεως ἐπὶ πέτρας », τάχα δὲ οὐδὲ ἄλλου θηρίου. 49 Mt 10, 10 Ὅσον γὰρ ἔχεις τὸν σωτῆρα φωτίζοντα τὸ σκότος σου καὶ φυλάσ σοντα «τὴν εἴσοδόν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου », οὐκ ἔχεις χρείαν ὑποδη μάτων. 50 Mt 10, 10 Ὅπου οὐκ ἔστιν ἀταξία, ἀλλ' ἡμερότης, οὐ χρεία ῥάβδου, ἵνα μὴ ἐν ἀρχῇ δόξῃ ἐκφοβεῖν διὰ τῆς ῥάβδου· τὰ γὰρ καλὰ πρόβατα διὰ μόνης φωνῆς ἐπιστρέφουσι τοῦ ποιμένος, ὥστε εἰ ἔχεις τὸ πρᾶον, μὴ φοβοῦ τὴν ῥάβδον, ἣν Κορινθίοις ἐπανατείνεται ὁ

Παῦλος. 51 Mt 10, 11-15 Ταῦτά φησιν ὥστε μὴ εὐκόλου καὶ προχείρου γνώμης ἀποφέρεσθαι δόξαν παρὰ τοῖς τὴν πόλιν οἰκοῦσιν. ἰσόρροπον δὲ τοῖς Σοδομίταις τὴν τιμωρίαν τοῖς μὴ δεξαμένοις ἐπάγει, ἐπειδήπερ οἱ μὲν ἐπὶ ξενίαν ἐλη λυθέναι δοκοῦντας τοὺς ἀγγέλους ἐνύβρισαν, οἱ δὲ ἐπὶ βασιλείαν καλοῦν τας παρῃτοῦντο. 52 Mt 10, 16 Ὥσπερ ὁ ὄφις ὑποχωρεῖ τοῖς διώκουσι καὶ κατακρύπτει ἑαυτόν, οὕτω καὶ

4