8 SCEPUSIEN.

substratis eo voto, ut tam ille tam uxor eius Maria nata Dulovics ad faciem iudicii sacri reconciliationis tentandae gratia evocentur, delatum est, et terminus comparitionis utri- que parti die 16 Octobris 1888 praefixus atque iuris forma intimatus est. Pro memorato termino neutra pars ad faciem iudicii sacri comparuit, verum sequenti die, in persona sistitit se officiali et causarum auditori meo generali maritus Carolus Ferko exultans et referens coniugem suam ad se redivisse, sibique pacifice convivere. Verum inconstans et brevis morae fuerat haec animorum reconciliatio spontanea et reassumpta pacifica cohabitatio ; quandoquidem infelix maritus Carolus Ferko novo, de dato 20 Februarii 1889, recursu Consistorio meo submisso, amarissime conqueritur de continuata et inin- terrupta uxoris suae a se abalienatione, quae adeo increvit, ut uxor autochiriam minari non exhorruerit, si maritus fine petendi debiti coniugalis eidem appropinquare auderet ».

Quae et alia S. C. scribens Episcopus, postulabat exeunte Iulio 1889, ut miserrimae Caroli Ferko conditioni per dispen- sationem super matrimonio rato et non consummato, a Su- premo Principe levamen praeberetur. Statim rescriptum fuit, ut processum rite conficere curaret. Ast res diu haesit, pri- mum eo .quia iudex delegatus animorum reconciliationem, licet incassum, tentavit; postea vero ob mulieris absentiam, quae interim Vindobonam petierat, nec eius domicilium cito cognosci potuit. Deinde vero accurate omnia acta expleta fuerunt ac ad S. C. C. transmissa mense Iunio 1891. Ex his patet Carolum Ferko bis interrogatum fuisse a iudice Scepusiensi, et Mariam Dulovics a iudice subdelegato Vin- dobonensi : utriusque vero septimae manus nec non aliquos ex officio testes penes Curiam Scepusiensem sub sacramenti fide deposuisse. Pariter colligitur explorationem corporis Ma- riae, quae interea ad suos remeaverat, peractam fuisse Leut- schoviae, a duobus obstetricibus a peritis instructas, ipsius Mariae matre matronae munus obeunte.