Congregatio de Causis Sanctorum 873

staret, ab eo primo tempore sine centrali et interdioecesana structura initia-

tae, fundationem Congregationis Sororum Magistrarum a Sancta Dorothea

Venetiarum curavit, ut « anima » esset et pignus ipsius Piae Operae.

Plures post apostolicos labores, terrestrem vitam explevit dum Venetiis

inter suas adstaret Sorores die 18 mensis Aprilis anno 1866, postremas prae-

bens ardentis fidei et apostolicae caritatis testificationes.

Dei Famulus exemplaris exstitit sacerdotalis et apostolicae vitae, theolo-

galibus virtutibus clare eminens. Eius ardens fides peculiarem in modum

studio demonstratur praedicationis Divini Verbi per quinquaginta fere an-

nos, nec non contemplativae oralisque orationis spiritu. Altissimus gradus

dilectionis Dei singulari recolitur eius sententiola « ardere ad accendendum ».

Communio cum Deo fecundam reddidit eius missionem eumque in tempore

operibusque est comitata ac serenum fecit etiam inter haud paucas difficul-

tates. Caritas erga proximum incitavit eum non solum ad ferendam aeternam

salutem per praedicationem et sacramenta, verum etiam, cum dives et nobilis

esset, ad oeconomica auxilia egentibus liberaliter praestandam. Altam since-

ramque solidarietatem erga humiles et pauperes homines exhibuit, in aspectu

sociali et oeconomico instituta creans et sustinens ad iuvenes ruricolas pro-

movendos. Anno 1836 publici iuris « Progetto Morale ed Economico » fecit.

Anno 1838 in loco v. Calcinate Tertiarias instituit Sanctae Dorotheae, « soro-

res ruricolas » appellatas, ad pauperes erudiendas puellas operibus femininis

et ruralibus intentas.

Exercitio eminuit virtutum moralium, fortitudinis in ardenti et vehemen-

ti indole temperanda, quae eum reddidit obsequentem, subridentem, affabi-

lem et numquam fatigatum, quamvis florida valetudine non frueretur. Cla-

ritatem demonstravit, constantiam et aequum animum in instituendis,

firmandis et effundendis tam Pia Opera quam variis institutionibus Doro-

theis, praesertim Sororum Magistrarum a Sancta Dorothea. Notissima fuit

eius paupertas, quae eum a familiaribus opibus seiunctum reddidit et a pro-

prio gentilis nominis gradu. Dilectione ac beneficiis prosecutus est Ecclesiam

et Summos Pontifices; anno 1860 impense particeps exstitit aerumnarum

quae Beati Pii IX animum afflixerunt.

Quapropter non mirandum est cur Famulus Dei, in vita morteque, immo

annis mortem sequentibus, apud cardinales, episcopos, sacerdotes et laicos

cuiusque ordinis gradusque ac potissimum apud Sorores a Sancta Dorothea

Venetiarum, lata gavisus sit sanctitatis fama veluti sanctus sacerdos et ar-

dens missionarius.

Hae Sorores, primae heredes eius spiritus eiusque virtutum, statim post

mortem consilium ceperunt incepta incohandi intuita possibilis glorificatio-

nis. Attamen plures ob causas indolis historicae iuridicae et temporalis, re-