First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI 113
114 NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI
NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI 115
116 NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI
NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI 117
118 NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI
216 ANDRIEN. tatum Benedict. XIV Inst. 105, § 8, num. 112,
SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC. 239
240 SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC.
SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC. 241
242 SYPONTIN A SEU CONFRATERNITATIS ETC.
SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC. 243
244 SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC.
SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC. 245
246 SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC.
SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC. 247
398 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.
CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C. 399
400 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.
CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C. 401
402 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.
CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C. 403
404 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.
CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C. 405
406 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.
628 CONGREGATIONIS BARNABITARUM
CONGREGATIONIS Jß ARN ABIT ARUM 629
70 APPENDIX. I.
coniugali muliere, solutum remanere et virum. Quippe vinculum est inter duo, seu duorum in unum, idcirco libertas unius libertatem in < fert alterius. Nec refert inquirere an vir revera emiserit, vel non, as- sertam promissionem, scilicet an verum constiterit ipsum inter et di- ctam mulierem matrimonium. Quandoquidem non matrimonii dubietas in causa est eius solutionis, sed renuentia cohabitandi, quin imo solutio verum matrimonium supponit.
Ad 2. Duo in hoc dubio asseruntur, unde eius auctor videtur ra- tionem sumere dubitandi: nempe viri per mulierem facta derelictio, et eiusdem viri in alias terras transmigratio, in patriam verisimiliter non reversuri. Sed exploratum est horum neutrum valere ad hoc ut mulier facta christiana possit absque dispensatione Apostolica alteri nu- bere, spreto, idest non interpellato altero coniuge. Et sane: non valet primum quia cum matrimonium infidelium, cui nullum obstet impedi- mentum iuris divini aut naturalis, validum sit et indissolubile, nedum arbitraria alterutrius derelictione non solvitur, sed neque mutuo am- borum coniugum consensu nec voluntate dirimi potest. Subsistit igitur coniugale vinculum, nec potest solvi omissa viri interpellatione. Neque valet secundum, ut hinc dici queat , cessare in casu obligationem in- terpellationis faciendae: missionarios enim latere non debet, Benedi- ctum XIV (de Syn. Dioec. lib. 6. cap. 4. et lib. 13. cap. 21.) i. non satis tutam in praxi appellare opinionem illam, quae ponit iudicialem interpellationem licite omitti posse quoties aut fieri reipsa nequit, aut, si fieret, nullius utilitatis fore reputatur; 2. ipsumque in ea esse sen- tentia, quam et fuisse memorat sententiam S. C. Concilii in quadam Florentina (17 Ianuarii 1722), nimirum: etiam in casu quod coniux in- fidelis in longinquas abierit regiones, aut ita latitet ut interpellari ne- queat, adhuc opus esse dispensatione Summi Pontificis, cuius est decla- rare in quibusnam circumstantiis desinat obligare praeceptum divinum quo praedicta interpellatio videtur iniuncta. Iudicio autem remittitur Episcoporum in illis Missionibus versantium, quibus facta sit facultas huiusmodi concedendae dispensationis, decernere in casibus particula- ribus, an concurrant urgentes eae circumstantiae ob quas dispensandum -sit ab interpellationis obligatione.
S. C. S. Officii 4 iulii 1855 - Vic. Ap. Siamen.
Dubia quoad matrimonia infidelium cum christianis.
I. Cum sinenses interdum emigrantes discedant, et in regno Sia- mensi permanenter maneant, hinc fit ut per distantiam locorum inter-