Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale908

HYDRUNTINA

Canonizationis Beatorum Antonii Primaldi, Christifidelis Laici et Sociorum

(† 1480)

DECRETUM SUPER MARTYRIO

« Sed et si patimini propter iustitiam, beati! Timorem autem eorum ne

timueritis et non conturbemini, Dominum autem Christum sanctificate in

cordibus vestris, parati semper ad defensionem omni poscenti vos rationem

de ea, quae in vobis est spe » (1 Pe 3,14-15).

Apostolus Petrus christianos incitat ne timorem vexationum habeant

quae in ipsos incurrunt eosque hortatur ut parati sint ad rationem spei in

Christum Dominum reddendam. Secundum haec praecepta Beatus Antonius

Primaldus eiusque Socii se gesserunt, qui alacriter suam confessi sunt eo

usque fidem ut mori mallent quam eam repudiare.

Post Constantinopolim a Turcis anno 1453 captam atque Belogradensem

urbem in obsidionem missam anno 1456, princeps Imperii Othomanorum,

anno 1479, Rhodiensem insulam incassum est conatus occupare. Tunc irruit

postremam in Italiae maritimam oram, prope portus Albaniae, quorum pos-

sessionem iam ceperat. Die 28 mensis Iulii anno 1480 Turci ad Hydruntinam

urbem, ubi Antonius Primaldus eiusque Socii adstabant, se appropinquave-

runt cum 140 navibus et circiter 15000 hominum.

Urbem, quam tunc fere 6000 hominum incolebant, Aragoniense reliquit

praesidium, ob negotia in Tuscia. Obsidione facta, Turci statim deditionem

rogaverunt. Qua reiecta, urbs tormentis est vexata atque, die 12 mensis

Augusti, in manus cecidit Turcarum, qui diripuerunt eam atque Archiepisco-

pum Stephanum, canonicos, diversos sacerdotes atque plurimos fideles in

cathedrali congregatos necaverunt.

Sequenti die, dux Gedik Achmed Pascià, decrevit ut omnes homines qui

superstites superfuerunt, circiter octingenti, a quindecim iam annos aetatis et

ultra, prope castra Turcarum transferrentur atque ad apostasiam cogerentur.

Subitanea fuit et clara responsio quam Antonius Primaldus, humilis sutor vel

pannorum tonsor, omnium nomine dedit. Declaravit ille « se ipsos Iesum

Christum veluti Dei Filium confessos esse atque miliens velle mori quam

Eum repudiare et Turcos fieri ». Achmed Pascià tunc immediatam ordinavit

capitis poenam. Capita et corpora eorum obtruncata sunt, quae per unius

anni spatium insepulta in loco supplicii iacuerunt, ubi inventa sunt ab exer-