Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale240
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale242
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale244
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale246
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale248
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale250
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale252
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale254
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale256
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale258
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale260
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale262
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale264
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale266
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale268
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale270
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale272
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale274
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale276
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale278
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale280
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale282
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale284
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale286
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale288
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale290
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale292
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale294
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale296
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale298
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale300
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale302
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale304
Congregatio de Causis Sanctorum 305
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale306
Congregatio de Causis Sanctorum 307
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale308
Congregatio de Causis Sanctorum 309
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale310
Congregatio de Causis Sanctorum 311
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale312
Congregatio de Causis Sanctorum 313
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale314
Congregatio de Causis Sanctorum 315
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale316
Congregatio de Causis Sanctorum 317
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale318
Congregatio de Causis Sanctorum 319
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale320
Congregatio de Causis Sanctorum 321
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale322
Congregatio de Causis Sanctorum 323
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale324
Congregatio de Causis Sanctorum 325
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale326
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale328
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale330
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale316
Sancti Martini de Pinario Compostellanum ingressus est, apud quod gymna-
sium frequentavit et cursus studiorum philosophiae et theologiae confecit.
Evangelica austeritas, quam illis in annis in seipso expertus est, cum voca-
tionem suam ad catechesim iamiam repperit, omnem eius sacerdotis atque
apostoli naturam peculiariter extudit. Anno 1909, licentiam in sacra theolo-
gia adeptus et subdiaconus ordinatus est. Sequenti vero anno, diaconatu
ac dein presbyteratu adauctus est, sed in Seminario usque ad annum 1912
mansit, ut lauream in iure canonico adsequeretur.
Iuvenis sacerdos, diversis officiorum muneribus functus est, exempli
gratia Coadiutoris, Canonici Regiae ecclesiae collegiatae Coroniensis, Mode-
ratoris dioecesani Doctrinae christianae tradendae, sub-delegati dioecesani
pro Missionibus, cappellani monasterii Monialium Sancti Francisci Capucci-
narum, praedicatoris, relatoris in academicis sessionibus et scientiae institu-
tionis periti. Ministerio vix ineunte, peculiarem pro bono minimorum alacri-
tatem iam fundere coepit, catechesim praesertim curans intra fines pauperis
insulae Atochae, quae pars erat civitatis Coroniae, cuius cappellanus consti-
tutus erat. Iam inde a primo suo adventu opum spiritusque miseriam in
pueris insulae sensierat, quos revera famis et egestas admodum macerabant.
Ex quo scilicet sicut et tacito reconditoque ex labore «Magnum Opus de
Atocha » illud exortum est, quod caelesti Iesu Eucharistici et Beatissimae
Mariae Virginis praesidio commisit, hoc «Nigritae », alterum vero « Pueri Iesu
Uvarum et Segetum » nuncupans nomine, pro humano et christiano puero-
rum matrumque provectu atque evangelica familiarum instauratione. Radix
ac fulcimen universae eius institutionis rationis principium fuit « primum et
praestantissimum librum magistro puerum esse ». Licet per ardua atque
angusta, Servus Dei patienter atque aequo animo ad integralem hominum
institutionem et fervorem in doctrina christiana praecipienda omni studio
enisus est, ut religionis, caritatis ac civilis cultus in insula ipsi commissa
suscitaret pareretque augmentum.
Evangelium laetanter firmiterque nuntians, Servus Dei spiritualitatem
eucharisticam cum pastorali actuositate efficaciter coniunxit, etiam asperri-
mis in persecutionis religiosae per Hispaniam saevientis angustiis, cum rerum
gerendarum ratio acri odio contra ecclesiam inflata Opus eius praeclusit.
Navitas eius profunda humilitate, tranquilla firmitate et mira erga Deum
et parvulos caritate, necnon iugi Christo, Beatissimae Mariae Virgini,
Ecclesiae et populi Dei necessitatibus fidelitate eminuit.