Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale912

Fides ex omnibus operationibus eius emergebat. Firma fide credidit in

Deum, in eius bonitatem, in eius misericordiam, ad quam ipsa assidue con-

fugiebat pro se et pro aliis, maximeque sacerdotibus ad sanctitatem addu-

cendis ac peccatoribus ad bonam frugem revocandis. In omnibus rerum

adiunctis Famula Dei fidenter se manibus Domini commendabat, Quem ipsa,

ut sponsa fidelis, ex toto corde diligebat; Eique plane morem gerere conaba-

tur, Eius voluntatem faciens Eiusque Regno dilatando operam navans. Ea-

dem sempiternis bonis inhiabat, quae ipsa, Redemptoris mentis iuvantibus,

semet aliquando adepturam esse sperabat. Sine intermissione aegrotantibus

operam dedit, in quibus Christi patientis vultum refulgentem ipsa cernebat.

Longe aberrantes a fide praeter ceteros dilexit, quos ipsa caritate proseque-

batur, omnia experiens ut eos Domino conciliaret. Quae, licet parca in lo-

quendo, iucunditate morum praestavit singularique benignitate floruit in

Sorores, quibus ipsa aequo habitu exemplo erat.

In rationibus cum aliis habendis prudens fuit, adeo ut, antequam quid-

dam magni momenti consilium caperet, suum moderatorem in spiritualibus

consuleret. Iusta alienique iuris observans, ad neminem iniuste inclinatum

animum ostendebat. Praeterea semetipsam coërcebat seseque victu, qui ei in

sodalitate apponebatur, contentam praebebat. Admodum fortis fuit in per-

petiendis aerumnis, cum corporis, tum animi, quibus ipsa inde ab ineunte

aetate perculsa est. Per orationem, per devotionem, quam ipsa erga Eucharis-

tiam et Deiparam adhibebat, itemque Regulam observando et praecepta

Evangelii sequendo, magis magisque cum Domino, Cui ipsa totam se dona-

verat, coniungi studuit. Quae denique, utpote sincere humilis, ipsa operosiora

munera libenter obibat.

Attamen, labentibus annis, minus minusque prospera valetudine usa est,

adeo ut ex aegrotantium ministerio eximeretur. Anno autem 1962, cum iam

propter infirmitatem ambulare nequiret, in praecipuam Congregationis se-

dem Ragusiensem iterum missa est. Ideo morbum accepit ut viam, qua ipsa

non solum Christi Passioni arctius in dies necteretur, verum etiam missioni

Ecclesiae interesset prosperoque exitui Concilii Oecumenici Vaticani II, cuius

eodem anno initium factum erat, faveret. Ceterum, acerrimis doloribus op-

pressa, minime querebatur, quin immo iis, qui eius curam habebant, gratias

agebat. Ad Patris domum pervenit die 12 mensis Maii anno 1968.

Increbrescente autem eius sanctimoniae fama, Episcopus Ragusiensis

Causae beatificationis et canonizationis initium fecit per Inquisitionem dioe-

cesanam, quae ab anno 1985 ad annum 1989 peracta est, cum insuper Inqui-

sitio Rogatorialis Neapolitana ab anno 1985 ad annum 1986 instrueretur.

Quorum Processuum iuridica vis a Congregatione de Causis Sanctorum rata