100 ALEXANDRINA

in quo erigebantur munitiones civitati proximiores donec actores aut ex illis alter formiter ostenderit propriam iuris potioritatem super dictum territorium.

A qua sententia Capitulum una cum parocho Cathedralis- et parochis S. Laurentii et S. Alexandri appellationem inter- posuit apud S. Sedem.

Disceptat io Synopt ica

D E F E N S I O C A P I T U L I E T P A R O C H O R U M etc. Qui actorum iura tuenda suscepit putat in primis sententiam contra iudiciorum leges fuisse latam, quippe quae possessionem servandam ad- versariis decernens, controversiam, praeter id quod in libello postulatum fuerat, in petitorio minime resolvit. Animadver- tit praeterea pro urbanis parochis vehementem praesumptio- nem dimicare, ita ut si nunc non de iure tantum constituto, sed et de iure constituendo ageretur, ea tantum ad ius trium parochorum in tuto ponendum sufficeret. Ait enim, novis- sima aedificia quae in extrema civitatis parte erecta causae originem praebuerunt non solum intra urbem extare sed a propinquioribus ruralis paroeciae aedibus ultra milliarium abesse. Ad quae firmanda auctoritatem invocat geometrae Callegaris et parochi S. Laurentii nec non chiliarchi mu- nitionibus militaribus praefecti, qui testatur: quod in char- ta munitionum antiquarum Alexandriae notatur una tan- tum domus ad meridiem portae, de qua agitur, et extra moe- nia. A moeniis distat domus m. 1266.

Verumtamen rem definiendam esse censet decreto Epi - scopi d'Angennes anni 1825, quod de districtu extra ianuam Ianuensem posito, loquitur. Atque hic putat, iudicem pri- mi gradus a veritate aberrasse, cum ex eo quod asseratur praefatam ianuam in interiori potius quam in externa parte fuisse, intulit ianuae designatione lineam constitutam fuisse pro termino inter urbanas paroecias et ruralem. Misso au- tem quod si militaris auctoritas testata est quod ianua re - periebatur in ambitu moenium interiori minime statuit illius