102 ALEXANDRINA

Verum potiusquam in verborum interpretatione immo- randum, inspiciendam censet substantiam seu decreti summam. Recolit autem Episcopum d'Angennes in pastorali visitatione districtum quemdam extra moenia animadvertisse, qui ma- x i m a s difficultates ad parochialis muneris exercitium prae- bebat. Ac primo locorum distantiam deprehendisse asserit patronus, quae quanta fuerit ex geometrica tabula in actis edita et militaris auctoritatis testimonio communiter depre- hendi autumat. Unde ratiocinatur: si ob distantiam agrestis regio a paroecia S. Laurentii fuit avulsa, eamdem ob causam disiunctum esse debuit quidquid urbis et moenibus adhaeret a iurisdictione paroeciae ruralis. Neque obstare monet, pa- rochos S. Ioannis semper in civitate mansisse et adhuc ma- nere; namque in decreto anni 1825 precario tantum urbana ecclesia parocho fuit assignata et quousque ruralis ecclesia eximeretur.

Alteram causam dismembrationis, animadvertit orator,, fuisse asperam coenosamque viam, hyemali praesertim tem- pore. Porro ait, nullo iure -parochum contradictorem decre- tum interpretari contendere, ut sibi liceat quod Episcopus parocho S. Laurentii prohibuit, nempe urbanam et agrestem iurisdictionem habere per asperam coenosamque viam. Si enim, pergit, longum et difficile iter erat ex urbe ad agros facile et breve ab agro ad urbem fieri non poterat.

Postremam rationem in decreto accessisse putat: « si no- cturno tempore civitatis ianuas claudi contigerit, ut saepius fieri solet, aegrotos praesertim spirituali sacramentorum sub- sidio carere, vel serius iisdem differri.» Hanc potiorem cau- sam 'novae erectionis non fuisse, infert orator, non modo ex eo quod ianua haud semper occludebatur, sed etiam quia hu- iusmodi difficultas commeatum respicit non modo ab interiori munitionum parte, sed etiam ab externa, cum aditus ab utraque parte intercluderetur. Exinde vero sequi adnotat, quod si saepe parochus urbanus ex civitate egredi nequibat, saepe pariter ruralis urbem ingredi, non posset. Ceterum .con-:., cludit, hodie neque moenia prohibent aditum ad civita-