116 NANNETEN. ET CAPITIS HAITIANI

Haitiani, in transmissione litterarum dimissorialium et in col- latione ordinum haud sit improbanda, sequi etiam videretur idem tenendum quoad subscriptionem litterarum quae de per- acta ordinatione fidem faciunt. Siquidem compertum est eas- dem litteras ab eo Episcopo dandas esse, qui sacram ordina- tionem habuit: ad summum exigi poterit, ut in iisdem te- stimoniis de venia Pontificalia exercendi a Nannetensi Praesule concessa mentio fiat.

P R A X I S R E I I C I E N D A V I D E T U R . Nihilominus ex altera parte perpendendum est facultatem ordines conferendi non cuicum- que Antistiti ubique competere, sed eam tantummodo in propria dioecesi exerceri posse. Sane, in casu haud agitur solummodo de exercitio potestatis ordinis, sed de actu iurisdictionis, qui extra territorium nequit admitti. Monet de Camillis Inst. Iur. Can. tom. 2. pag. 105. edit. Paris. an. 1868, posse quidem Episcopos alienum clericum ordinare cum dimissoriis Ordi- narii eius, ast addit: « sed Episcopus qui eos (dimissoriales litteras) recepit, debet cavere uti ibi conferat, ubi datur ei pontificalium usus ». Et clar. Devoti Inst. Can. lib. 1. Tit. 4. sect. 2. § / / . s c r i b i t : « Ordinum ubique conferendorum po- testas unius est Romani Pontificis, Episcopi in dioecesi sua ». Quod autem in casu Episcopus nannetensis facultatem ha- bendi Pontificalia in Seminario Haitiano aliis Episcopis in- duisent, id haud secumfert potestatem ordinationes quasi in proprio territorio peragendi. Unde ceteri Praesules, Haïtianis minime exclusis, quoties ibi sacros ordines conferunt, nomine nannetensis Antistitis agunt, cuius etiam esse videtur de or- dinandorum requisitis iudicium ferre, omniaque ordinationi praemittenda moderari. Ceterum praxis Romae et fere ubique vigens ea est, ut quoties aliquis Antistes in aliena dioecesi ordines confert, id non modo ex venia, sed vice et nomine Episcopi dioecesani peragat.

Inepte vero prorsus ad seminarii exemptionem in themate confugeretur, quae cum odiosa res sit, utpote laesiva certi iuris Praesulis nannetensis, esset concludenter non vero per illationes probanda. « Seminarium quidem ratione loci ad