SENOGALLIEN. 137

animadvertisset deinde religiosum hunc virum nec precarii officii regia iii placitum consequi potuisse, nec pro illius pa- roeciae cura idoneum esse, neque acceptum apud parochi anos fore, praefati Ordinis Superiores rogavit, ut alium religiosum virum nominarent ad providendum stabili paroeciae regimini. Huiusmodi voto satisfacere quidem promiserunt memorati Su- periores per nominationem religiosi P. Segantini, qui valde acceptus Episcopo erat; sed postea, die 18 Decembris 1891, Episcopo nunciarunt, se censuisse praefatam P. Segantini nominationem suspendere, totumque negotium eidem Episcopo remittere, rogando ut p -o hac rice paroeciae ipse providerent per nominationem, pro suo arbitrio faciendam alterius sacer- dotis extra eorum Ordinem in parochum claravallensem.

Valde id Episcopo displicuit, qui proinde et oblatum ele- ctionis munus respuit, et iuxta patefactum suum votum apud eosdem Superiores ulterius institit. Sed nihil cum ipsis pro- ficiens, die 19 Februarii 1892 S. C. exposuit, quod si paro- chum ipse nominaret, hic in paroecia populi frequentissima solus esset, omni adiutrice opera expers et aemulationibus obnoxius, ita ut et parochianorum necessitatibus plane in- sufficiens et parochialibus oneribus ferendis omnino impar fieret; - ac subinde postulavit, ut Cistercienses vel serio et efficaciter providerent paroeciae regimini, vel eidem defini- tive et absque ulla temporis limitatione nuncium mitterent. Cistercienses autem super huiusmodi recursu a S. C auditi, dum allatas difficultates diluere satagerent, vicissim postu- larunt, ut Episcopus vel a seipso pro hac viete provideref, vel in parochum institueret P. Fanelli , eumque gubernio conimendaret pro regio placito , vel demum acceptaret no- minationem alterius religiosi, qui paroeciam regeret sub de- pendentia P. Fanelli.

Hic est status quaestionis.

Disceptat io synopt i ca

R A T I O N E ? QUAI-: E P I S C O P O F A V E N T . - Concilium Tridenti- num cap. 7- ,s'm. 23 de reform, discretissime docet quod