SENOGALLIEN. 139

scopus, et non pauci parochiani testantur, spiritu avaritiae ductus, in conversationis • genere non cautus, in verbi Dei praedicatione parum vel nihil aptus, ac in aliis pluribus re- prehensibilis, omni prorsus populi fiducia destituitur ; ita ut non desint etiam qui nec communionem paschalem suscepis- set! t si alius sacerdos praesto haud fuisset. Porro neminem latent quae ad rem in iure sancita reperiuntur: locum vi- delicet esse parochi remotioni, quoties hic ob plebis odium salutem animarum amplius operari nequit. Ita in cap. IO Propter malitiam de Renunt., ita Conc. Trid., in cap. 6, sess. 21 de i-eform. Et plane consona est ss. Congregationum praxis, prouti videre est in pluribus resolutionibus S. Con- gregationis Concilii, ac praesertim in Barem. lìesignalienis et reintegrationis die 29 Maii 1852 § Iustitia))}, ubi legitur: « Receptum apud ss. Congregationem est, propter odium et inimicitias parochianorum, si eae iustae ac rationabiles sint parochum officio esse privandum. » Quinimo hoc ipsum tenen- dum docet ius et ss. Congregationum praxis in casu etiam, quo plebis odium verificetur absque ulla paro dii culpa. Et merito ob notum axioma: salus animarum lex supreiiia est; ex quo hoc aliud consequitur: parochus pro ¡opulo, non po- pulus pro parocho.

Quod si ius, praxis:pie ss. Congregationum, ita quoad pa- rochos inamovibiles statuunt, fortius in themate id urgendum est, quia non de vero parocho agitur, sed de Oeconomo spi- rituali qui praeterea nec precarii officii regium placitum con- sequi hucusque valuit. Iure proinde ac merito Episcopus instat , ut Cistercienses , vel paroeciae omnino valedicant, vel ad eam nominent idoneum sacerdotem, qui Dei gloria, animarumque salute sollicitus ac studiosus sit : eo vel ma- gis, quia ipse Episcopus ob rationes superius expositas nul- latenus valet, prout praefati Cistercienses volunt, paroeciae pro hac tantum vice providere.

I U R A C I S T E R C I E N S I U M . - Cistercienses e contra sustinent nullam imprimis adesse canonicam causam removendi P. Fa- nellium, cum hic sit vir maturae aetatis, quinquaginta plus