Congregatio de Causis Sanctorum 803

discriminantibus ferisque facinoribus Ecclesiam catholicam ipsam in uni-

versa paeninsula iberica adusque abolere contendit: ratione enim, insana

ac certa via opinionum peculiarium asseclae, quae religioni infensae erant

et summam rei publicae licentiam excitabant, conventus succendere coepe-

rant ecclesiasque et sacras imagines excutere atque infamiis inanitatibusque

presbyteros, religiosos, virgines et christifideles laicos adeo calumniari, ut

sub oculis plebis obtrectarentur et impunite trucidarentur.

Ecclesia etiam Valentina eadem persecutione summopere vexata est,

quae usque ad innumerorum cleri membrorum Sororumque et laicorum

caedem immaniter desaeviit. His in adiunctis Servorum Dei Richardi Gil

Barcelón, presbyteri, et Antonii Arrué Peiró, postulantis, e Congregatione

Parvi Operis a Divina Providentia, eminet martyrium.

Richardus Gil Barcelón in vico Manzanera prope Terulium in Hispa-

nia die 27 mensis Octobris anno 1873 e nobili ac locupleti familia natus

est. « Matercula - scripsit olim Dei Servus - docuit me semper pauperibus

providere, magnum cor induere atque oculos procul conicere », quae scili-

cet christianae institutionis familiari velut hereditate acceptae egenorum-

que pietatis eius fuerunt insignia. Anno 1885, Seminarium ingressus est

ac dein Scholam Normalem Terulii frequentavit, ut magister fieret, e qua

vero expulsus est plurimas ob dissensiones cum Moderatore, qui societati

secretae massonum adhaerebat et nullam dimittebat occasionem, ut fidem

et Ecclesiam catholicam cavillaretur: iuveni autem veritatis patrocinium

privato ipsius compendio maius officium erat. Militiae munera apud Insulas

Philippinas sustinuit, ubi in proelio quodam belli inter Hispaniam et Civita-

tes Foederatas Americae Septentrionalis in summum ruit discrimen vitae.

Eodem tempore, cursum studiorum theologiae perfecit et, die 24 mensis

Septembris anno 1904, presbyteratu auctus est.

Paucis post mensibus, corporis valetudinis causa altiorisque evange-

licis mandatis adhaesionis cupidine, a Superioribus facultatem Hispaniae

repetendae postulavit obtinuitque ac primo Valentiae constitit, dein vero

in eremum secessit, in quo pauperibus puerisque egenis inserviens degit.

Vocationis suae semitas iugiter perquirens, ad Fratres Praedicatores Sancti

Dominici initio accessit, postea vero ad Tertium Ordinem Capuccinorum, an-

tequam ad eremiticam remearet conversationem. A mense Aprili ad mensem

Iulium anno 1909, quo melius voluntatem Domini erga se intellegeret, pedi-

bus iter faciens ac stipem quaeritans Servus Dei Romam peregrinatus est.