ORANEN. 163

de bono privato, sed de eleemosynis collectis, praevia Epi- scopi commendatione et favore operae piae. Barbosa de offi- cio et potest. Episcopi par. III alleg. 76 n. IO « Pecunia nostra facimus qualitercumque nostram interponamus au- ctoritatem ».

Argumentum favore operae piae trahit defensor et ex frequenti indulto concesso ab Episcopo presbytero Catà, qui, etiam in sua absentia a beneficio, faciebat fructus suos. Nam si Episcopus non habebat hoc pro opera pia, non ita frequenter indulsisset eidem paroeciani derelinquere et facere suos fructus praebendae. Insuper idem Catà confessus est Reginae Hispaniae, existentiam Asyli recognitam fuisse ab auctoritate ecclesiastica ; et ipse idem concessit Episcopo ius nominandi rectorem huius Asyli, quando concinnavit normas moderatrices huius instituti.

In tuto posita natura ecclesiastica Asyli, studuit orator evincere proprietatem instituti non esse apud Catà; hoc de- ducendo a declarationibus ipsius Catà, et a documentis scri- ptis, quibus certum apparet solum emptum esse, et aedifica- tionem incoeptam fuisse eleemosynis fidelium, minime vero aere proprio aut illius familiae. Constat enim vim pecuniae collectae a fidelibus ascendere ad lib. 60,000, quantum cir- citer aestimari potest Asylum.

Quoad administrationem huius operis defensor studet pro- bare, presbyterum Catà non possidere elementa quae consti- tuunt administratorem commendabilem: caret enim ordine, sinceritate et prudentia, ut ex eiusdem actis colligitur.

De expulsione autem filiarum s. Teresiae loquendo, ait defensor, eam esse iniustam et contra legem, quia hae re- ligiosae auctoritate episcopali institutae fuerunt ; et ideo ea- rumdem expulsionem fieri debuisse auctoritate eiusdem Epi- scopi : nam illius est tollere, cuius est condere : quia hanc eamdem auctoritatem requirit Articulus 131 statutorum syn- odalium Dioecesis oranensis. Ast, prosequitur defensor, si expulsio fuit iniusta et contra legem, ideo fuit i r r i ta , et filiae s. Teresiae redintegrandae sunt in pristinum.