224 CAMERACEN.

privata epistola scripserat : id quasi impossibile esse, eoquod personae agrorum illorum non petunt tribunalia nisi vi co- actae. Demum die 9 Martii eiusdem anni sententia lata est huius tenoris : « Iudicamus non constare de nullitate matri- monii, inter praefatum Desideratum et Mariam initi ».

Ab hac sententia appellatio ad S. O. C. tempore utili in- terposita fuit, simulque a viri patrono adiectae sunt preces Supremo Principi, pro dispensatione obtinenda a matrimonio rato et non consummato. Archiepiscopus autem Emo Prae- fecto significabat: « Ideo enixe precamur ut S. Congregationi Concilii, cui praees, processum de quo agitur revidere non grave sit, et si iudicio prolato standum sit, ut Sanctitas Sua, cum sponsi non possint reconciliari et Desideratus Lemort in periculo peccati et damnationis versetur, dispensationem super matrimonio rato et non consummato benigne concedere dignetur ; insuper ut haec omnia, attenta oratoris conditione, gratis fiant, ut fieri solet in causis pauperum ». Hinc die 7 Maii 1891, rescriptum prodiit: « Archiepiscopo Camera- cen, qui subsidiariam petitionem pro dispensatione a ma- trimonio rato et non consummato in scriptis ab actore con- fici curet eamque ad S. C. C. transmittat ». Morem statim gessit Archipraesul et petitionem ab actore exaratam S. C. ablegavit. Quibus omnibus relatis in audientia diei 15 Iu- nii 1891, SSmus D. N. benigne annuit, ut causa oeconomice, ut aiunt, proponeretur cum votis consultorum et animadver- sionibus defensoris matrimonii.

Disceptat io Synoptica .

VOTUM CANONISTAE. Quaestio sapientiae Eminentiarum vestrarum definienda subiicitur, quae necessariis caret ele- mentis, unde iudicium certum efformetur. Desideratus Lemort inivit matrimonium cum Maria Dennequin die 8 Novem- bris 1886 ad formam Concilii Tridentini. In primo concubitu vir invenit mulierem impotentiae impedimento laborantem, et quamvis in mense cohabitationis tentaverit copulam, nun- quam, ut ipse ait, matrimonium potuit consummari. Vir