240 SYPONTINA SEU CONFRATERNITATIS ETC.

resolutam esse in una Tricaricen. seu Ordinis Minor. Re- formatorum sub die 18 Martii 1887. Sane inibi ad 2 u m . du- bium « An et quomodo Confraternitas Tertii Ordinis defun- ctos Confratres associare, divinum officium recitare et ca- daver ad coemeterium deferre debeat ». Sacra Congregatio Episc, et Regul. respondit « Affirmative in omnibus ad pri- mam partem; ad secundam servetur Rituale Romanum ».

Cuius decisionis ratio ex eo pendet quod Societas Tertii Ordinis particeps est naturae veri Ordinis Religiosi et con- sequenter pollere etiam debet iuribus et privilegiis Ordinibus religiosis competentibus. Praestat haeic transcribere verba Procuratoris generalis in suo voto - ibi - quod Tertius Ordo non uti simplex Sodalitium, sed veluti Ordo Regularis a rr. pontificibus semper sit habitus, luculenter demonstrant tot Pontificiae Constitutiones quae hunc Ordinem nedum probavere, sed maximis exornaruntprivilegiis. Quin necesse sit hic citare Honorium III, Gregor. IX, Nicolaum IV in sua Constitut. Supra Montem, Clementem V, Gregor. XI, Bened. XIII, qui expresse haec ait: Quum Tertius Ordo non sit proprie dicta Confraternitas, sed verus et proprius Ordo a quacumque Confiraternitate omnimode distinctus... (Const. Paternae Sedis 34) aliosque b. m. Pontifices, nuper- rimis hisce temporibus Sanctitas Sua mirabilem Encyclicam Auspicato die 17 Septembris 1882 edidit de S. Francisco Assisiensi et de Tertio Ordine Franciscali propagando, ac anno sequenti, die scilicet 30 Maii 1883 Constit. Misericors Dei Filius promulgavit, in qua moderando legem Franci- scalem Tertii Ordinis, Sanctitas Sua aperte declaravit « Quo facto nihil demptum de ipsa Ordinis natura putetur quam omnino volumus immutatam atque integram permanere ».

Huic principio innixus Procurator generalis deducit, So- dalibus Tertii Ordinis competere etiam ius propriam elevandi crucem in associatione funerum Confratrum ad coemeterium et praecedendi ceteris Confraternitatibus saecularibus. Ete- nim si sodales Franciscales Tertiarii, ceu viri religiosi haberi debent, iuri etiam consentaneum esse debet, ut ii participes