AUGUSTODUNEN. 301

Ipja in suo constituto apud ecclesiasticum iudicem confessa est, iugiter renuisse consummare opera matrimonii, et ea praesertim unde gignere ; asserens quod ubi prius, idest ante consensum praestitum, novisset quid matrimonium imponeret, haud immerito quod absolvit, eamdem non perfecisset. Sed haec illius confessio contradictionem parit ; non enim poterat ab ea excludi, quod ipsa ignorabat ; et ideo verba amoris, quibus crebro usurpavit, non poterant capere iugalis copulae sensum realem ; quem sensum ignorare ostentabat, quippe insciens quid esset matrimonium.

Sed quin nova argumenta ungantur, arbitror esse satis, quod et compertum probati)mque apparuit, istud nempe ma- trimonium fuisse infectum ratione consensus ex eo capite vis et metus; ideoque non consistere, sed evanescere et nul- lum evadere.

Videbitur fortasse fere nunc supervacuum indagare, utrum huiuscemodi matrimonium fuerit consummatum. Posita nam- que illa nullitate, se recte gesserunt, qui non fuerint copu- lati. Matrimonium enim non facit coitus, ait Chrysostomus, sed voluntas. Attamen talis inquisitio, si reputetur superflua ad obtinendam dispensationem super ra tum, cum non indi- geat dispensatione matrimonium nullum ; valde tamen erit utile argumentum in confirmationem eiusdem nullitatis. Ete- nim confirmatur per illud quanta fuerit in Ioanna aversatio erga coniugem Alexandrum.

Iam expositum est quod primo sero nuptiarum, cum pa- riter in eodem thalamo se collegissent, novi coniuges rixati sunt, vix dum maritus admovit uxorem, ut secum coniugium conficeret. Ipsa namque pro sua posse renuit, et valde con- clamans aufugit. Si copulationis tentamen fuit causa fugae, tunc ergo ista fuga demonstrat quod copula coniugalis non fuit exercita ob repugnantiam desuper explicatam. Si post actum gestum sequitur fuga ex parte ipsius agentis, tum praesumitur quod praeter voluntatem illum gessisset, argu- m e n t a t i Mascardus. Et Menochius resumit: Quando is, qui contraxisse dicitur matrimonium, post ipsum contra-