AUGUSTODUNEN. 303

ad quasdam puerulas, quae ei quantum coniectura augura- bantur prolem, Ioanna respondit: sibi eas fallere, cum affir- mare valeret, se quemadmodum illas, esse ; nempe virginem. Responsum vere audax, sed fortasse sincerum, si referatur ad relationes cum Alexandro.

Est quoque advertendum, coniuges studuisse celare de iis, quae sibi acciderant, forsitan ne irriderentur, et peculiariter homo, cui aliquoties occurrit ; mulier autem ne agnosceretur ut nupta. Attamen, nullo contradicente, omnes qui vocati sunt testes septimae manus asseruerunt credere hos coniuges ius reciprocum maritale et uxorium non exegisse.

Ceteras inter mulieris excusationes crebro recurrebat malae valetudinis esse. Unde maritus certiorari desiderans, an ipsa labora re t aliqua infirmitate, quae usum coniugii im- pediret, requisivit medicum ab ea propositum ; quem ad ipsam secunda vice introductum ille reliquit solum cum sola in cu- biculo, se interea sub trahens post parietem, ut auscultaret ad fores quid loquerentur. Et audivit uxorem narrantem numquam cessisse marito et quod numquam cederet ; nam sibi displicebat, et minime amabat ; adiungens neque futurum accideret, ut illum amaret. Et medico dubitanti respondit : quod tunc coniugem sineret cum eo agere, cum Alexander foret alius, qui spectabilis esset. Deinde medicus ipse testatus est praestare fidem mulieri perhibenti, fluide et constante sermone, eadem quae maritus ipse affirmabat.

His auditis, hic doluit ex animo, et demum persuasus , quod non equidem adhuc cunctando, melior fieret propria conditio, capta occasione, mulctavit eam probris et malis actibus ; ac vinctus iracundia violenter percussit, et deiecit a se et domo. Illa vero postea asseruit discessisse, ferre non potens vesanas Alexandri suspiciones, eiusque perversitates.

Sed sive mulier evaserit, sive maritus abiecerit, nihil interest. Pensandum potius erit, quod, dum coniuges vitam communem tecto, mensa et thoro duxerunt per sex menses et annum, absque temporis intervallo ; defenditur interea quod iidem coniugalibus non sunt perfuncti. Factum fortiter