398 CONGREGATIONIS PASSIONIS D. N. I. C.

stationem omisit, oritur dubium, an Capitulum provinciale celebratum extra Italiam et insulas adiacentes validum sit an invalidum.

R E S O L U T I O P R I M A

Constitutio Nuper non solum afficit Italiam et insulas adiacentes,

sed etiam al ias regiones.

Ut clariori quo possum modo procedam, praemitto Con- stitutionem Innocentianam duas comprehendere partes: al- teram quae Missarum celebrationem exacte atque fideliter implendam esse imponit : alteram, quae motivum attingit causamque revelat, cur satisfactio illa aut non impletur, aut aliquando plus aequo differtur. Inculcat primam, et poenas minatur transgressoribus huius strictissimae obligationis: re- movet secundam, prohibens conventuum erectionem, qui sal- tem duodecim religiosos commode alere nequeant; et quoad iam erectos, numerus debet esse proportionatus redditibus monasterii. Et quidem si de hac secunda parte agatur, certo certius Decretum Urbani VIII, ab Innocentio XII confirma- tum, ad exteras nationes extenditur, ceu declaravit ipsa Con- gregatio Concilii in R. ad ultimum dubium. Sed an etiam prima quae agit de celebratione Missarum, eamque omni modo inculcat, etiam poenas adiiciens, ut negligentes excitet ad hoc onus implendum, heic perscrutari debemus, quia huic puncto tota vis dubii innititur.

Iamvero, nemo ibit inficias Constitutionem Apostolicam ad omnes omnino nationes extendi, quando universaliter lo- quitur, nec ullum in eadem verbum occurrit, quod restri- ctionem insinuet, nosque ad arguendum inducat ad Italiam Insulasque adiacentes unice coarctari. Ut enim hos limites admittamus, in ipsa constitutione desiderantur notati atque expressi: alias quonam modo arguimus Pontificis intentio- nem, qua unum locum prae alio voluit coarctare, cum verba restrictiva non sint, et ab ea potestate promantur, quae nul- lum agnoscit limitem, et ad omnia loca extenditur? Hoc autem constat etiam ex consuetudine Apostolicae Sedis, qua