BARCINONEN. 421

edita, ius antiquum restaurans, « Statuit et ordinavit quod de cetero in quibuscumque dispensationibus, quos pro matri- moniis contractis aut contrahendis inter viros et mulieres invicem diversis prohibitis consanguinitatis, aut affinitatis, aut mixtis ex communi, seu ab eodem stipite surgentibus, quicunque illi sint, dummodo primum quoquo modo non at- tingant gradibus coniunctos gradus remotior attendatur, TRAHATQUE SECUM PROPINQUIOREM, AC OB ID SUFFICIET REMO-

TIOREM TANTUM GRADUM EXPRIMERE >. Quemcunque autem Benedictus XIV in constitutione - Etsi Pastoralis - du- bitationis praetextum abstulit.

Postremo Rosa Olivella praetendit dispensationem effectu caruisse, quia consensum Emmanuel minime renovavit. Ve- rum haec obiectio Claudicat in facto et erronea est in iure. Nam Emmanuel post dispensationem obtentam excitatus ad consensum in matrimonium denuo exprimendum, id praestitit meliori quo potuit modo : scilicet teste parocho emisit suspi- rium: teste vice-parocho edidit suspirium altius ordinariis, quae in extremo suae valetudinis statu emittere solebat. Iam vero si suspiria ordinaria ascribuntur morbo, extraordinarium ascribendum est causae extraordinariae, quae non alia fuit quam excitatio ad exprimendum consensum. Nec effugit nos versari in casu, in quo non requiruntur probationes unde- quaque concludentes, sed LEVIORES sufficiunt.

At quaenam esse poterat in praesenti casu novi consen- sus necessitas? A casu enim exulant omnino causae ob quas auctores novum ad matrimonium revalidandum consensum requirere solent. Prima profecto causa est scientia impedi- menti, matrimonium dirimentis, a coniugibus, tempore con- nubii contracti, habita. Vix enim intelligi potest quomodo in matrimonium vere consentiat qui probe noscit illud ir- ritum esse. At e contra optime consentire potest qui, licet per errorem, putat nullum dirimens matrimonii intercedere impedimentum. Et ille consensus est iure naturae validus ac perfectus, quia cadit in materiam iure naturae habilem. Hinc remoto obice, idest impedimento, per dispensationem