430 FIRMANA

his, si a quovis Ordinario intra cuius iurisdictionem, etiam tantum per semestre, morati sunt, litteras testimoniales ex- quirere ipsi deberent. Verum in re tanti momenti E E . VV. iudicium cognoscere exopto ».

Disceptat io Synopt ica

Quum in expositione dubii Ordinarius argumenta addu- xerit, quae necessitatem litterarum testimonialium excludere videntur, hinc pauca adnotantur quae contrariam sententiam persuadere possunt. Imprimis animadversum fuit apertam esse et in suo pleno robore persistere iuris dispositionem in Con- stitutionibus Speculatores et Apostolicae sedis sancitam, qua nequeunt Episcopi suis subditis, qui alibi tanto tempore mo- rati sint, ut canonicum impedimentum ibi contrahere potue- rint, absque Ordinarii eius loci litteris testimonialibus sacros ordines conferre. Cumque haec lex ad omnes casus, in quibus expresse non fuerit derogatum, sese pro tendat, nec in the- mate legitime exauctorata inveniatur, consequens esset, illam, haud obstantibus congruentiae rationibus ex adverso prolatis, et pro notabili commoratione clericorum in aliquo loco mi- litaris servitii causa, vim suam exerere debere. Hic etiam itaque locum sibi vindicaret distinctio quoad morae tempus, atque huius habita ratione perpendendum esset, num quando- que statuta in iure pro vagis intrare possent, quibus ceteroquin milites generice haud semper sunt aequiparandi. Praeterea, attenta generali et clara legis dispositione, de qua superius, tenendum esset informationes Ordinariorum in Instructione S. C. U. I. diei 16 Septembris 1875 (1) praescriptas, loco ipsa- rum literarum testimonialium minime habendas esse. Omisso enim quod agitur de privata et secreta informatione, quae in sensu iuris a publico documento, ceu sunt testimoniales litterae ordinandis concedendae, quam maxime differt, optime fieri posset quod Ordinariorum vigilantia, in clericos militiae

(1) Recole Vol. XXIII, 40.