MELEVITANA 463

Re namque vera cancellarius quaecunque in iudicio gesta dictaque sunt exscribere supervacaneum censuit, sed unum alterumve factum, prout sibi visum est, actis inseruit.

Nec macis officii sui memorem se exhibuit sacramenti vindex. Speciminis ergo : Defensor, attenta difficultate arces- sendi Iosephum apud episcopalem curiam, declarat excipere confessionem ab ipso Iosepho factam in illa Curia die 25 Octo- bris 1890, et exhibitam die 19 Iunii 1891.

Quo, quaeram, iure matrimonii assertor, cuius est sin- gulis actis inquisitionis praesens adesse, accepto habere potuit confessionem a Iosepho Attard emissam die 25 Octobris 1890, idest septem menses antequam ipse defensoris matrimonii munus in se susciperet ?

Sed potiusquam de hisce solicitum se exhibere vinculi defensor, Iosepho in memoriam revocare debebat onus ad iu- dicem accedendi, ut coram eo nitide profiteretur quidquid circa matrimonii valorem cognoscit, et quatenus assertum impedimentum minime existit vel relaxatum est, matrimonii cassationi ex debito conscientiae resisteret.

Vituperanda nec minus est incuria, qua paucissimos testes excussit : in talibus iudicialibus desideratur depositio testis, ad quem Ioseph Azzopardi se refert. Ioseph Azzopardi ad- ducendus omnino erat ad enucleandam causam scientiae; quaerendum scilicet erat quomodo sciret illicitos filiae tra- ctus « col precedente testimonio » ; et cuiusnam naturae ii tractus forent. Praeterea iudiciale ad examen vocandus erat praefatus Petrus Magri.

Paucis, ut scire possimus an renpse intercesserit tum temporis assertum affinitatis impedimentum, formali examini supponendi sunt ambo coniuges et septima manus, necnon parochus tum temporis coniugum proprius, atque alii omnes, qui quidquam ad rem referre possent, ad tramites instru- ctionis a S. C. C. die 22 Augusti 1840.

Quibus animadversis, propositum fuit diluendum