578 S T R I G O N I E N .

contracti sustinetur, iure actorem manente, ut ad S. Se- dem Apostolicam pro dispensatione in matrimonio rato et non consummato recurrat. » Cohaerenter ad haec Sigismun- di^ supplices preces SSmo obtulit pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato.

Disceptat io Synopt ica .

VOTUM CANONISTAE. Quaeritur, ait Consultor, an matri- monium inter Sigismundum et Elisabettiani fuerit validum, necne? Ex probationibus veritas esset elicienda, sed, fateor, istas non esse apprime claras, et dubitationem ingerere, cum dicta coniugum, licet iuramenti religione firmata, inter se non conveniant circa impotentiam, de qua in praesentiarum quaeritur, an existat, et in quo existat.

In causis matrimonialibus unum ex probationum generibus est primo quidem coniugum confessio; non tamen post initum matrimonium factorum enarratio probandi vim habet, sed cum aliis caute expendenda est. Iudicialiter ergo vocati su- pradicti coniuges comparuerunt et a iudice, seu defensore vinculi interrogati responderunt.

Actor seu accusator matrimonii Sigismundus deponit se ter copulam fuisse expertum, sed nullimode potuisse perficere ex crassitudine hymenis, quod impedimentum in sponsa est antecedens et perpetuum, sola operatione periculosa tollen- dum. Ter frustra copulam tentavit; sed sponsa semel tan- tum tentasse deponit. Interrogatus quare non potuit copulam perficere respondit « ideo matrimonium consummare non potui, quia iuxta asserta medicorum, doct. Christen, doct. Berenevy et doct. Bruk, hymen uxoris meae tantopere cras- sus est et impenetrabilis, ut sola operatione chirurgica pe- riculosa tolli queat. » At sponsa illico contra respondit: « Iuxta medicorum eorundem sententiam impotens non sum, et investigationi medicae memet quandocumque subiicio. » Circa incisionem chirurgicum, quam a sponsa fuisse recusa- tam asserit sponsus, ista respondit, ideo récusasse incisionem, quia superflua a medico Bruk iudicata fuit, qui me sanam