606 AQUIPENDIEN.

ita a gubernio determinatis, a legitima potestate impositis? Non solum pensionati aegre vel nullimode ferent pensionis pro rata diminutionem, sed credendum est pensionem nun- quam impositam fuisse, si praebenda iam redacta foret ad limites ab archidiacono invocatos.

Denique advertunt ab ipsa aequitate reductionem ab ar- chidiacono efflagitatam repelli; cum archidiaconi praebenda, non obstantibus fìsci surreptionibus, adhuc dives et sufficiens undequaque sit, e contra aliorum canonicorum iam miserae praebendae si, praeter f i scum, patiantur etiam archidiaconum eas resecantem, omnino évadent insufficientes, canonum et temporum habita ratione.

Post has aequitatis animadversiones canonici iterum iuris ob tradunt exigentias, adnotantes archidiaconi petitionem ob- sistere etiam Bullae fundationis, archidiaconatui decernendi non partem duplo maiorem, sed solummodo maiorem ; huic enim tribuit 110 scuta, aliis 60. Qui mos certe, aiunt, us- que ad annum 1693 custoditus fuit, uti patet ex verbis Epi- scopi Alexandri Fidelis.

Tandem canonici oppositores suas deductiones concludunt advertentes, ipsam Sanctam Sedem in Bullis conferendis et taxandis non recognoscere in archidiacono reditus praeben- dales, quos sibi adiudicat.

IURA ARCHIDIACONI. Hisce canonicorum allegationibus iam respondit archidiaconus per libellum, typis evulgatum, in quo et directe urget rationes suae instantiae et adversariorum impugnat argumenta. Explicatis redituum capitularium mo- dernis conditionibus, citat eam Bullae Innocentianae partem se referentem ad constitutionem praebendarum castrensium et praecipue notat ea Pontificis verba « in unam Massam r edicimus ».

Bona vero castrensi a appellari Massam ad excludendam praebendarum divisionem probat ex statutis capitularibus, fa- ctis ab Episcopo Barnabei an. 1729 et a capitulo universo ap- probatis, quae haec habent: « Sepie m ex praedictis canonicis inter quos archidiaconus et theologus peculiarem habent Mas-