AQUIPENDIEN. 607

sam eaque dicitur castrensis, quod ex bonis canonicatuum aliorumque beneficiorum castrensium sit connata ».

Fatetur ignorari tempus et decretum quo aliis praebendis duplo maior evaserit archidiaconatus, sed asseverat huic iuri suffragari immemorabilem consuetudinem.

Ergo, inquit archidiaconus, vel haec recognoscenda legi- tima redituum divisio, usu immemorabili conservata, vel amplectenda et introducta ab usurpatore gubernio. Atque principibus laicis etsi piissimis, advertit , hoc prohiberi ex cap. Quae in ecclesiarum, et ex cap. Ecclesia Sanctae Mariae* Be Const. ut Innocentius III decernit: « Laicis super eccle- siis et personis ecclesiasticis nulla est attributa facultas, quos obsequendi manet necessitas, non auctoritas imperandi, a qui- bus si quid motu proprio statutum fuerit quod ecclesiarum etiam respiciat commodum et favorem, nullius firmitatis e- xistat ».

Contra canonicos asseverantes, verbum Massa in consti- tutione Innocentiana non opponi divisioni praebendarum, ad- vertit actor, hanc interpretationem esse gratuitam, imo con- trariam genuinae smTiificationi verborum.

Instat idem actor, hanc interpretationem non confirmasse Episcopum Alexandrum Fideli in suo rescripto, numerando singulai« praebendam canonicorum et eamdem taxam omni- bus imponendo ad constituendas distributiones quotidianas; nam tunc Episcopus pro scopo habebat non definire originem et naturam praebendarum, sed solummodo omnes praebenda- ti indiscriminatim supponere taxae ad habendas quotidianas distributiones.

Praeterea actum capitularem ab adversariis allatum in (pio ipsi canonici castrenses aequiparant Massam vel mensam castrensem reliquis aliis praebendis, inter se certissime di- stinctis, archidiaconus examinans concludit, hanc antiquio- r u n i canonicorum affirmationem non iuvare modernos cano- nicos, quia illi non potuerunt habere ut impropriam Mas- sam, quae ex iure constituto proprie Massa est , et si eam improprie Massam appellarunt in sci le et indocte locuti sunt.