RAVENNATEN. 741

peragi oporteret favore ipsius pro manutentione ecclesiae aliis- que necessariis expensis, praesertim cultus, quae, quando pa- roecia sita erat in ecclesia S. Mariae Magdalenae nunc re- dacta ad publicum oratorium, attingebant annuam summam libell. 225, at nunc, post paroeciae translationem in amplam ecclesiam s. Petri ascenderunt ad libellas 1755. 56. Unde nil mirum, concludit parochus, si suus Antecessor, qui primus hoc onus subiit, decesserit pluribus non expletis obligationi- bus circa utensilia, linteamina et sacram suppel lec t i l i .

QUAE EXONERAIIONI ADVERSANTUR. Aliter vero una cum parochis quorum favore est pensio libell. 300 sentit Com- missio Capituli Metropolitani Ravennatensis ab eo deputata pro examine controversiae. Ipsa excludit omnem obreptionem et subreptionem in precibus Emi Falconieri exponentis, ne- minem esse qui adstringeretur ad templi manutentionem. Sane usque ab an. 1821 coenobium et hortus religiosorum conventualium cessa quidem fuerant ab Archiepiscopo Go- dronerà MM. Tavelle et quidem absque ulla reservatione: ecclesia vero Archiepiscopo remanebat absque ulla dotatione vel capite ad ipsius manutentionem curandam : et cum nul- lum adesset correspectivum, aequum non videbatur hoc onus adiicere mensae archiepiscopali : proindeque verum dixit Emus Falconieri in enunciatis precibus : nemo de facto aderat qui ecclesiae conservationi consuleret.

Item secundo insimulan nequeunt preces ceu obreptitiae vel subreptitiae, quia in ipsis expressus fuit reditus praebendae tempore Pii VII et reticita successiva ipsius diminutio : nam Commissio occurrit observando, hanc imminutionem non ades- se : siquidem tempore Pii VII reditus non depuratus praebendae S. Mariae Magdalenae modo S. Petri Maioris, erat (ut in Bullis Pontificis edicitur) bis centum quinquaginta ducato- rum auri de camera seu libellae 2400. At anno 1855 etsi nonnulli proventus desierint et incerta decreverint, tamen tuto asseri potest paroeciam habuisse reditum superiorem ac nuper relatum. Id Commissio arguit ex nota ab ipso parocho exhibita pro quatriennio 1885-88 in quo etsi taxae essent