Congregatio de Causis Sanctorum 215

formationis Tarasconensis super Rhodanum nominatus est ac dein Prior

recentioris Novitiatus Agennensis: omnibus in his locis ad institutionem

tradendam sepositis, speculum religiosi semper iuvenibus praebere valuit

imitandum, Carmelitarum spiritus studiosi ac de pastorali actuositate, prae-

sertim Evangelii praedicatione et animarum moderatione, valde solliciti. Spi-

ritualis audientium sitis ita disciplinae Carmelitarum amplius propagandae

necessitatem reseravit, ut ipse facultatem secum in animo volvere iniret

discipulorum informandorum, qui eodem conversationis imbuerentur spiritu

et etiam « extra conventuum monasteriorumque muros » diffunderent.

Anno 1936, Superior constitutus est domus formationis Monoeci, quae

vero paucis post mensibus Agennum translata est. Servus Dei posthac, cui

magis vacabat, ad coetum sub titulo Dominae Nostrae a Vita nuncupatum

instituendum, ab ipso iam inde ab anno 1929 provectum, omnibus viribus

se contulit, qui non temere post aliquot annis in fraternitatem saecularem

renuntiatus est.

Anno 1937, in Capitulo Generali tertius Definitor electus, in Italiam

migravit. Officia abhinc ipsi commissa innumera facta sunt. Inter haec

praesertim eminet illud, quod pro Missionibus Carmelitarum in Vicino

Oriente suscepit, quo longo itinere transiit.

Altero totius mundi bello ineunte, Servus Dei, cum Gallus esset natione,

licentia Italiae repetendae interclusus est atque ad arma immo ut Alpinis

praepositus revocatus. Indutiis anno 1940 factis et bello adhuc grassante,

Monasteria Carmelitarum in Gallia et provectum Instituti curavit. Bello

confecto, Romam rediit et in Capitulo anno 1947 habito primus Definitor

generalis electus est, cuius muneribus usque ad annum 1954 functus est.

Tempus hoc fuit impensae navitatis: nam, inter alia, Congregatio pro Reli-

giosis ipsi commisit negotia Visitatoris Apostolici pro Monasteriis Sororum

Carmelitarum in Gallia eumque Delegatum Apostolicum ad Foederationem

Monasteriorum Carmelitarum Galliae constituendam nominavit. Mense Mar-

tio anno 1954, Servus Dei Vicarius Generalis Ordinis factus est; quod munus,

post novum Praepositum electum, anno 1955 remisit. Anno 1957, Superior

Provinciae Avenionensis et Aquitaniae electus, a fidelitate religiosorum

fovenda, a vitae ratione per contemplationem et solitudinem innovanda et

a Congregatione Carmelitarum in Canada suscitanda numquam pepercit.

Post Capitulum anno 1960 celebratum in moderatione Provinciae tamquam

primus Definitor permansit.