THEOREMATA SUBTILISSIMA

 THEOREMA PRIMUM.

 Quoniam passio praesupponit agens, et omnis actio circa aliquid est, illud circa quod est intellectio, alterum est.

 THEOREMA II.

 Hoc Theorema patet evidenter ex primo, ut ait Doctor, quia si intelligibile primum est prius intellectione, non potest per eam accipere esse. Secundar

 THEOREMA III.

 Assertionem hujus Theorematis fuse tradit 1. dist. 3. quaest. 2. num. 21. ubi tribus rationibus probat ultimam speciem esse primum cognitum : idem pro

 Aliter potest poni, propter defectum luminis intellectus agentis. Natura, quae cognoscibilior est, potest in ipso agere, et intellectum possibilem imm

 THEOREMA IV.

 Quod ex secunda et tertia flet manifestum si enim nullum universale dictum in quid de singulari extra, causatur per intellectionem ut ex illis sequi

 THEOREMA V.

 Ratio hujus Theorematis a posteriori, quia nihil cognoscitur perfecte et distincte, nisi cognitis omnibus ejus praedicatis in quid etsi haec essent

 THEOREMA VI.

 SCHOLIUM L

 THEOREMA VII.

 Postquam arguit qualitatem esse nobiliorem quantitate, ex quatuor mediis, scilicet communitatis, actualitatis, perfectionis simpliciter, et generation

 THEOREMA VIII.

 Hoc Theorema est determino actus intelligendi, qui quatuor nominibus explicari solet, nempe objecto, intelligibili, intellecto, intentione. Circa huju

 THEOREMA IX.

 Ex dictis in Theoremate praecedenti, infert dari statum in conceptibus, ita ut aliquis sit primus. In secunda conclusione hujus, tenet nullum conceptu

 6. Conceptum dico objectum actu intellectum, prout scilicet est in intellectu, non ut forma, sed ut actu cognitum. Hic autem esse in, non est nisi hab

 THEOREMA X.

 1. Primo concipi dicitur, quod intellectui adaequatur.

 THEOREMA XI.

 In undecimo Theoremata una tantum est assertio, seu communis animi conceptio, de ratione per se unius, pro quo nota ex Theorem. 8. quod simplex concep

 THEOREMA XII.

 THEOREMA XIII.

 1. Conceptuum resolutio statum habet.

 8. Tantum est unus conceptus quiddilalivus communissimus.

 THEOREMA XIV.

 Mirabitur quis, quod Doctor dicat quatuor primis propositionibus hujus Theorematis probari non posse, Deum esse vivum, intelligentem, volentem, vel ul

 Circa propositionem octavam Doctor 1. d. 2. q. 7. ad q. 6. n. 3. adducit quatuor rationes .adeo fortes, ad probandam duplicem productionem ad intra, u

 Quod tangit decima quinta, tradit fuse 1. d. 26. g. Tertia opinio, n. 23. ubi sustinet ut probabile, personas constitui per absoluta, et a n. 31. solv

 Propositionem decimam octavam tractat 4. dist. 43. q. 2. num. 10. ubi tenet animae immortalitatem non demonstrari, de quo fuse egi in supplemento de A

 25. Non potest probari, Deum oportere pati propter peccatum hominis remittendum.

 30. Non potest probari, necessariam esse institutionem aliquorum Sacramentorum in Ecclesia.

 THEOREMA XV.

 Prima petitio hujus Theorematis probata est tract. de primo principio c. 3. concl. 2. et 15. et 1. d. 2. q. 2. art. 1. a n. 11. secundum tres particul

 THEOREMA XVI

 In hoc Theoremate videtur Doctor, dum haec scriberet, ejus fuisse sententiae, quod istae propositiones non essent demonstrabiles, ut sentiunt Doctores

 9. Non potest probari quod Deus aliquid possit extra istum ordinem causarum.

 De decimaquarta, decimaquinta et decimasexta quae tangunt Dei simplicitatem, vide 1. dist. 8. q. 1. 3. et 5. et de primo princ. cap. i. conclus. 1. et

 THEOREMA XVII.

 Conclusione secunda quod ait, instrumentum non habere propriam actionem, alioquin esset causa principalis, docet 4. d. 1. q. 1. n. 9. et q. 5. n. 14.

 De conclusione decima vide Doctorem locis citatis. Pro conelus. 9. concl. 11. quod ait eumdem effectum fieri a diversis causis ordinatis, bene tractat

 THEOREMA XVIII.

 Vide de variis finis acceptionibus, et quomodo est prima causarum, et qualiter causat 5. Met. q. 1. et locis ibi Schol. 1. citatis per finem intra,

 THEOREMA XIX.

 1. Causa est per quam aliud, ut causatum est.

 Decimatertia conclusione patenter ostendit, nullam causam simpliciter necessario causare, de quo agit 1. dist. 8. q. 5. In commento decimaequartae fat

 THEOREMA XX.

 Sequuntur sexdecim axiomata seu propositiones famosae, de materia, ex ?-Mlosopho omnes : quarum exactam expositionem videre potes apud ipsum Doctorem,

 Circa conclusionem secundam praecedentis Theorematis, ponitur sequens littera, quam Mauritius notavit additionem, infert ad illam conclusionem, causam

 THEOREMA XXI.

 1. Forma est essentia simplex, perfectior pars compositi, et propria sibi.

 Circa duodecimam, de eo quod quid est, vide Doctorem 7. Metaph. quaest. 7. et 2. dist. quaest. O. ad 3. et quomodo formae sunt sicut numeri, vide eum

 18 In omni genere est unum primum.

 THEOREMA XXII.

 1. Omne agens agit aliquo, quod est forma ejus.

 SCHOLIUM II

 Explicat conclus. 19. quomodo actio est causa passionis, de diversis actionis acceptionibus, vide eum de Anima, quaest. 7. ubi in commentario plura de

 Vigesimasecunda conclusio explicat bene quid sit creatio, et quomodo differat a generatione, et quod for.na est per se terminus ejus, non compositum.

 34. Nihil agit in se.

 THEOREMA XXIII.

 Affert pulcherrimas regulas de ratione perfecti, partim ex se, partim ex Philosopho, cujus loca citat. Vide eum Quodlib. 5. art. 1. ubi declarat descr

 Scholia hactenus elaborata, magno certo labore et cerebri vexatione, textui in multis satis intricata inserere sategi. Nec paenitet susceptae molestia

Scholium.

Sequuntur sexdecim axiomata seu propositiones famosae, de materia, ex ?-Mlosopho omnes : quarum exactam expositionem videre potes apud ipsum Doctorem, in locis ad singulas citatis. Prima est ex 5. Metaph. sequentes tres ex Iib. 7. reliquae ex lib. a. Circa decimamquintam propositionem, scilicetex materia et forma fieri per se unum, in littera quae secundum Mauritium additio est, ponuntur quatuor objectiones, quas idem Mauritius solvit num. 10. Quomodo liat unum per se ex materia et forma, vide Doctorem a. dist. 12. quaest. 1. et fuse 8. Metaph. q. 4. Tangitur objectione quarta, an anima habeat materiam, de quo Doctor quaest. 15. de Anima, ubi in commentario de hac re egi.

1. Materia est, ex qua fit aliquid in existente.

Quinto Metaphys. cap. 2. A.

2. Materia est, qua res potest esse, et non esse. ,

Septimo Metaph. C. 5. B. Impossibile est aliquid factum esse, si nihil praeexistat, quod quidem pars palam, materia utique pars. Ibidem : pars etiam pertinens ad essentiam, ut videtur 7. Metaph. cap. 8. et lib. 8. cap. 1.

3. Materia neque quid, neque quale, etc. 7. Met. c. 2. Et materia secundum se ignota est.

Septimo Metaph. 8. et 1. Physic. est scibilis secundum analogiam ad formam.

4. Materia alia sensibilis, ut quaelibet mobilis.

Alia intellectualis, ut Mathemat. 7. ibid.

5. Materiam dico, quae non est hoc aliquid, neque ens actu, potestate est hoc aliquid. Ex eodem primo omnia, aut ex eisdem primis.

Octavo Metaph. cap. 3.

6. Est tamen aliqua propria materia cujuslibet.

Ibidem post.

7. Quorumdam altera materia ex necessitate.

8. Fiunt plures materiae ejusdem, quando altera alterius fuerit ibidem. Contingit una existente materia, fieri diversa propter moventem causam.

Ibidem.

9. Si ex altera materia convenit idem facere principium, quod est ut movens.

Idem ibidem.

10. Si altera materia et movens, et quod factum est.

Ibidem.

11. Forsan naturalia sempiterna non habent materiam, aut non talem, sed solum secundum locum mobilem.

Ibidem.

12. Quaecumque sine transmutari sunt et non sunt, non est eorum materia.

Ibidem.

13. Quaecumque sunt a natura non substantiae, non est in his materia, secundum quod subjicitur.

Ibidem.

14. Quaecumque sic transmutantur, ut ex mortuo vivum, ad materiam oportet redire primam.

Ibidem.

15. Quae causa existendi unum ex materia et format hoc quidem potentia, illud vero actu.

Ibidem.

16. Quaecumque enim nullam habent materiam, statim unumquodque unum aliquid est.

Ibidem, non est alia causa essendi unum, nulli illorum nota, causa scilicet intrinseca, quae sit aliquid ejus. Contra : forma tantum inexistente materiae et non informante, adhuc esset potentia et actus, et tamen non unum: quid igitur in composito praeter hoc? Si ponis tertium, idem argumentum de isto quod de forma. Item, in subjecto est potentia ad accidens, quare ex eis non est unum per se? Quando hoc fit ex A, per B agens, si aliud agens ageret ex A, numquid idem produceret? quare enim magis est unitas numeralis a materia quam efficiente, a quoplusestesse? si etiam B producetur ex alio quam ex A, numquid idem faceret? Quare etiam eadem forma non potest aliam materiam informare, sicut e converso de materia? Respondeo : materia simpliciter quae scilicet per se subsistit, et nihil informat, quia quidquid est in accidente informat subjectum, sicut si materia sit in anima, non tamen simpliciter per se ens, ita quod nullius informativa, sed tamen una pars est potentialis receptiva alterius, quae est ejus actus, et illa potest dici materia. Contra : tunc materia accidentium erit perfectior, quam materia substantiae corporeae, quia est actus alicujus, et illa non. Respondeo, haec est per se ens, et illa dependens.