THEOREMATA SUBTILISSIMA

 THEOREMA PRIMUM.

 Quoniam passio praesupponit agens, et omnis actio circa aliquid est, illud circa quod est intellectio, alterum est.

 THEOREMA II.

 Hoc Theorema patet evidenter ex primo, ut ait Doctor, quia si intelligibile primum est prius intellectione, non potest per eam accipere esse. Secundar

 THEOREMA III.

 Assertionem hujus Theorematis fuse tradit 1. dist. 3. quaest. 2. num. 21. ubi tribus rationibus probat ultimam speciem esse primum cognitum : idem pro

 Aliter potest poni, propter defectum luminis intellectus agentis. Natura, quae cognoscibilior est, potest in ipso agere, et intellectum possibilem imm

 THEOREMA IV.

 Quod ex secunda et tertia flet manifestum si enim nullum universale dictum in quid de singulari extra, causatur per intellectionem ut ex illis sequi

 THEOREMA V.

 Ratio hujus Theorematis a posteriori, quia nihil cognoscitur perfecte et distincte, nisi cognitis omnibus ejus praedicatis in quid etsi haec essent

 THEOREMA VI.

 SCHOLIUM L

 THEOREMA VII.

 Postquam arguit qualitatem esse nobiliorem quantitate, ex quatuor mediis, scilicet communitatis, actualitatis, perfectionis simpliciter, et generation

 THEOREMA VIII.

 Hoc Theorema est determino actus intelligendi, qui quatuor nominibus explicari solet, nempe objecto, intelligibili, intellecto, intentione. Circa huju

 THEOREMA IX.

 Ex dictis in Theoremate praecedenti, infert dari statum in conceptibus, ita ut aliquis sit primus. In secunda conclusione hujus, tenet nullum conceptu

 6. Conceptum dico objectum actu intellectum, prout scilicet est in intellectu, non ut forma, sed ut actu cognitum. Hic autem esse in, non est nisi hab

 THEOREMA X.

 1. Primo concipi dicitur, quod intellectui adaequatur.

 THEOREMA XI.

 In undecimo Theoremata una tantum est assertio, seu communis animi conceptio, de ratione per se unius, pro quo nota ex Theorem. 8. quod simplex concep

 THEOREMA XII.

 THEOREMA XIII.

 1. Conceptuum resolutio statum habet.

 8. Tantum est unus conceptus quiddilalivus communissimus.

 THEOREMA XIV.

 Mirabitur quis, quod Doctor dicat quatuor primis propositionibus hujus Theorematis probari non posse, Deum esse vivum, intelligentem, volentem, vel ul

 Circa propositionem octavam Doctor 1. d. 2. q. 7. ad q. 6. n. 3. adducit quatuor rationes .adeo fortes, ad probandam duplicem productionem ad intra, u

 Quod tangit decima quinta, tradit fuse 1. d. 26. g. Tertia opinio, n. 23. ubi sustinet ut probabile, personas constitui per absoluta, et a n. 31. solv

 Propositionem decimam octavam tractat 4. dist. 43. q. 2. num. 10. ubi tenet animae immortalitatem non demonstrari, de quo fuse egi in supplemento de A

 25. Non potest probari, Deum oportere pati propter peccatum hominis remittendum.

 30. Non potest probari, necessariam esse institutionem aliquorum Sacramentorum in Ecclesia.

 THEOREMA XV.

 Prima petitio hujus Theorematis probata est tract. de primo principio c. 3. concl. 2. et 15. et 1. d. 2. q. 2. art. 1. a n. 11. secundum tres particul

 THEOREMA XVI

 In hoc Theoremate videtur Doctor, dum haec scriberet, ejus fuisse sententiae, quod istae propositiones non essent demonstrabiles, ut sentiunt Doctores

 9. Non potest probari quod Deus aliquid possit extra istum ordinem causarum.

 De decimaquarta, decimaquinta et decimasexta quae tangunt Dei simplicitatem, vide 1. dist. 8. q. 1. 3. et 5. et de primo princ. cap. i. conclus. 1. et

 THEOREMA XVII.

 Conclusione secunda quod ait, instrumentum non habere propriam actionem, alioquin esset causa principalis, docet 4. d. 1. q. 1. n. 9. et q. 5. n. 14.

 De conclusione decima vide Doctorem locis citatis. Pro conelus. 9. concl. 11. quod ait eumdem effectum fieri a diversis causis ordinatis, bene tractat

 THEOREMA XVIII.

 Vide de variis finis acceptionibus, et quomodo est prima causarum, et qualiter causat 5. Met. q. 1. et locis ibi Schol. 1. citatis per finem intra,

 THEOREMA XIX.

 1. Causa est per quam aliud, ut causatum est.

 Decimatertia conclusione patenter ostendit, nullam causam simpliciter necessario causare, de quo agit 1. dist. 8. q. 5. In commento decimaequartae fat

 THEOREMA XX.

 Sequuntur sexdecim axiomata seu propositiones famosae, de materia, ex ?-Mlosopho omnes : quarum exactam expositionem videre potes apud ipsum Doctorem,

 Circa conclusionem secundam praecedentis Theorematis, ponitur sequens littera, quam Mauritius notavit additionem, infert ad illam conclusionem, causam

 THEOREMA XXI.

 1. Forma est essentia simplex, perfectior pars compositi, et propria sibi.

 Circa duodecimam, de eo quod quid est, vide Doctorem 7. Metaph. quaest. 7. et 2. dist. quaest. O. ad 3. et quomodo formae sunt sicut numeri, vide eum

 18 In omni genere est unum primum.

 THEOREMA XXII.

 1. Omne agens agit aliquo, quod est forma ejus.

 SCHOLIUM II

 Explicat conclus. 19. quomodo actio est causa passionis, de diversis actionis acceptionibus, vide eum de Anima, quaest. 7. ubi in commentario plura de

 Vigesimasecunda conclusio explicat bene quid sit creatio, et quomodo differat a generatione, et quod for.na est per se terminus ejus, non compositum.

 34. Nihil agit in se.

 THEOREMA XXIII.

 Affert pulcherrimas regulas de ratione perfecti, partim ex se, partim ex Philosopho, cujus loca citat. Vide eum Quodlib. 5. art. 1. ubi declarat descr

 Scholia hactenus elaborata, magno certo labore et cerebri vexatione, textui in multis satis intricata inserere sategi. Nec paenitet susceptae molestia

Scholium.

Explicat conclus. 19. quomodo actio est causa passionis, de diversis actionis acceptionibus, vide eum de Anima, quaest. 7. ubi in commentario plura de hoc dixi. De 14. ubi dividit potentiam in essentialem, et accidentalem, vide eum 2. d. q. 10. num. 3. et d. 3. q. 8. ad 1. In 16. loquitur de agente principali, ut opponitur instrumentali, large sumendo instrumentum, pro causa dispositiva, unde objectio de voluntate et charitate non currit. Vel dic objectum voluntatis esse nobilius, quia latius patens. 19. concl. de instrumento tractata est Theor. 17. concl. 2. vide ibi Soboli um. Ad primam instantiam sufficit quod habeat motionem passivam, ut in serra. Ad secundam, illa concl. 24. est 25. Theorematis 19. cui non contradicit haec, quia eatenus causa secunda non movet nisi mota , quia dependet a prima cui subordinata est, tine cujus concursu nihil potest, non quod aliquam mutationem praeviam, in se recipiat. Vide Doct. 2. d. 37. q. 2. num. 15. et supra Theor. 19. concl. 12. et ibi Senonum. Ad tertiam, secunda non est immediatior effectui quam prima ; instrumentum quandoque immediatione suppositi, non virtutis, immediatius est causa secunda. De 19. quomodo agitur in distans, vide 1. d. 37. et 2. d. 9. q. 2. n. 16. et d. 14. q. 3. In 21. per causam promptoriam intelligi puto executivam vel instrumentalem.

13. Actio est causa passionis, vel motio motus.

Ut quia movens movet, ideo mobile movetur, falsum videtur, si est idem re, actio et passio, tamen pro tanto accipitur ; quia virtus activa quod est unum extremum, prius est natura ipso effectu, quod est aliud extremum, ideo intellectus accipit prius relationem agentis ad effectum quam e contrario ; unde per hoc intelligitur, quod mobile recipit moveri a vi motiva, non e contrario.

14. Divisio potentiae in essentialem et accidentalem, non est nisi comparando ad secundum actum.

Unde non datur nisi de potentia activa, et dicit defectum alicujus circumstantiae necessariae ad producendum effectum, quae si est tota virtus activa vel pars ejus, tunc tale est in potentia essentiali ad agendum : si extra, sicut in aliquo impedimento amovendo, tunc dicitur agens in potentia accidentali.

15. Nulla potestas est plene activa, si per suam essentiam in nullum actum, et in nullum objectum potest.

Intellige sine aliquo actuante ipsum, non per se, id est, sine instrumento, vel sine passo, vel sine actione alterius prioris agentis, voluntas respectu intellectus.

16. Agens principale habet superius objectum, ac actum nobiliorem.

Instatur : Voluntas nonhabet objectum nobilius, quam habitus charitatis.

17. Instrumentum vel causa secunda non movet, nisi mota prius naturaliter.

Igitur recipit actionem prius principalis agentis, quae non videtur nisi applicatio ejus ad agendum, et ita nullum instrumentum, nullum etiam secundum agens, erit ex se sufficienter determinatum ad actum suum Contra, tunc instrumentum habet actionem propriam contra septimam, de agente secundo, videtur oppositum vigesimaquarta universali conclusione. Item magis videtur instrumentum, vel causa secunda esse determinata ad effectum quam agens principale, quia immediatior effectui.

18. Nullum agens cujus omnis actio manet in se, agit aliquid per instrumentum.

Hoc non videtur verum de instrumento conjuncto sicut potentia respectu essentiae, sicut habitus respectu potentiae : nec generaliter verum in instrumentis agendi, sed formaliter movendi forte, quia motus instrumenti est formalis ratio movendi aliud, sicut baculus per naturam suam non movet aliud localiter, sed formaliter, quia movetur, tunc instrumentum non movet.

19. Non omne agens est praesens suo patienti, vel effectui primo secundum substantiam, nec secundum aliquod esse, sic nec finis illi cujus est finis, sed tantum efficaciter vel virtualiter.

Ita quod ibi causat, ubi non est, prout determinat ibi terminum causationis, sicut ibi video, ubi non sum, cum passum non possit esse immediatum agenti,nisi tantum secundum superficiem. Si enim non ageret primo, nisi in immediatum terminum, ageret in superficiem, et illa in proximam, et sic superficies esset sibi immediate in passo, et infinita in actu, quia movens et motum oportet esse actu distincta. Sicut igitur non tantum una pars agentis primo agit secundum totum, sic habet aliquod totum passum proportionatum sibi, quod primo.patitur ab ipso, et illi toti est praesens efficaciter, sive in ratione agentis licet non localiter, alias magno agenti, et parvo virtuoso et debili, idem esset proportionatum passivum. Tamen distantia localis dupliciter consideratur : uno modo absolute : alio modo quantum ad ordinem partium. Primo modo impedire potest propter suum excessum, actionem omnis creaturae. Secundo modo dupliciter, aut quod actio non sit in distans nisi sit in propinquum, sic pertinet ad omnem actionem corporalem, quae nunquam agit in distans nihil agendo in medium. Alio modo quod actio sit secundum ordinem partium, ut scilicet prius naturaliter transmutetur quod propinquius, et sic nihil transmutabitur primo, et hoc negat decimanona conclusio. Sic ergo distantia nullo modo requiritur ad actionem Dei, qui si non ubique esset, adhucforte omnipotens esset, et ita posset causare in terra, et non per transmutationem intermediorum, quia tunc non causaret cum distantia omni modo ad actionem corporis, sicut quod determinationem requirit, et ordinem partium ejus ; sic quod semper localiter est immediate praesens suo proximo alterabili secundum ultimum ejus ; sic quod tactus virtualis, non est ibi sine tactu corporali, sicut virtus est corporalis in tactu, inquantum totius secundum aliquid ejus, sic quod propinquiores sunt transmutabiles ab ipso, alias nunquam transmutabit remotas, quia actus ejus est per lineas rectas.

Ad actionem Angeli requiritur determinata, sed non ordo partium, vel non inquantum habens talem ordinem ; potest enim agere forte in distans, nihil agendo in propinquum, sicut in locutione et illuminatione : non enim agit per lineas rectas, sed per conversionem spiritualem intelligendo et volendo, quod enim est approximatio in corporibus, est conversio in spiritibus.

20. Causa originans non est aliud nisi efficiens, tamen forte tale efficiens, quia consubstantiale, non materia.

Quia tunc aliquid ejus esset pars constituens originatum, et tunc in omnibus praeterquam in divinis aliquid substantiae originantis, auferretur ab ipso per hoc quod actu originat.

21. Causa promploria videtur efficiens, non principalis, sed disponens ad hoc.

Similiter alliciens, vel inducens, similiter consulens in voluntariis, et coadjuvans, multa sunt alia.