THEOREMATA SUBTILISSIMA

 THEOREMA PRIMUM.

 Quoniam passio praesupponit agens, et omnis actio circa aliquid est, illud circa quod est intellectio, alterum est.

 THEOREMA II.

 Hoc Theorema patet evidenter ex primo, ut ait Doctor, quia si intelligibile primum est prius intellectione, non potest per eam accipere esse. Secundar

 THEOREMA III.

 Assertionem hujus Theorematis fuse tradit 1. dist. 3. quaest. 2. num. 21. ubi tribus rationibus probat ultimam speciem esse primum cognitum : idem pro

 Aliter potest poni, propter defectum luminis intellectus agentis. Natura, quae cognoscibilior est, potest in ipso agere, et intellectum possibilem imm

 THEOREMA IV.

 Quod ex secunda et tertia flet manifestum si enim nullum universale dictum in quid de singulari extra, causatur per intellectionem ut ex illis sequi

 THEOREMA V.

 Ratio hujus Theorematis a posteriori, quia nihil cognoscitur perfecte et distincte, nisi cognitis omnibus ejus praedicatis in quid etsi haec essent

 THEOREMA VI.

 SCHOLIUM L

 THEOREMA VII.

 Postquam arguit qualitatem esse nobiliorem quantitate, ex quatuor mediis, scilicet communitatis, actualitatis, perfectionis simpliciter, et generation

 THEOREMA VIII.

 Hoc Theorema est determino actus intelligendi, qui quatuor nominibus explicari solet, nempe objecto, intelligibili, intellecto, intentione. Circa huju

 THEOREMA IX.

 Ex dictis in Theoremate praecedenti, infert dari statum in conceptibus, ita ut aliquis sit primus. In secunda conclusione hujus, tenet nullum conceptu

 6. Conceptum dico objectum actu intellectum, prout scilicet est in intellectu, non ut forma, sed ut actu cognitum. Hic autem esse in, non est nisi hab

 THEOREMA X.

 1. Primo concipi dicitur, quod intellectui adaequatur.

 THEOREMA XI.

 In undecimo Theoremata una tantum est assertio, seu communis animi conceptio, de ratione per se unius, pro quo nota ex Theorem. 8. quod simplex concep

 THEOREMA XII.

 THEOREMA XIII.

 1. Conceptuum resolutio statum habet.

 8. Tantum est unus conceptus quiddilalivus communissimus.

 THEOREMA XIV.

 Mirabitur quis, quod Doctor dicat quatuor primis propositionibus hujus Theorematis probari non posse, Deum esse vivum, intelligentem, volentem, vel ul

 Circa propositionem octavam Doctor 1. d. 2. q. 7. ad q. 6. n. 3. adducit quatuor rationes .adeo fortes, ad probandam duplicem productionem ad intra, u

 Quod tangit decima quinta, tradit fuse 1. d. 26. g. Tertia opinio, n. 23. ubi sustinet ut probabile, personas constitui per absoluta, et a n. 31. solv

 Propositionem decimam octavam tractat 4. dist. 43. q. 2. num. 10. ubi tenet animae immortalitatem non demonstrari, de quo fuse egi in supplemento de A

 25. Non potest probari, Deum oportere pati propter peccatum hominis remittendum.

 30. Non potest probari, necessariam esse institutionem aliquorum Sacramentorum in Ecclesia.

 THEOREMA XV.

 Prima petitio hujus Theorematis probata est tract. de primo principio c. 3. concl. 2. et 15. et 1. d. 2. q. 2. art. 1. a n. 11. secundum tres particul

 THEOREMA XVI

 In hoc Theoremate videtur Doctor, dum haec scriberet, ejus fuisse sententiae, quod istae propositiones non essent demonstrabiles, ut sentiunt Doctores

 9. Non potest probari quod Deus aliquid possit extra istum ordinem causarum.

 De decimaquarta, decimaquinta et decimasexta quae tangunt Dei simplicitatem, vide 1. dist. 8. q. 1. 3. et 5. et de primo princ. cap. i. conclus. 1. et

 THEOREMA XVII.

 Conclusione secunda quod ait, instrumentum non habere propriam actionem, alioquin esset causa principalis, docet 4. d. 1. q. 1. n. 9. et q. 5. n. 14.

 De conclusione decima vide Doctorem locis citatis. Pro conelus. 9. concl. 11. quod ait eumdem effectum fieri a diversis causis ordinatis, bene tractat

 THEOREMA XVIII.

 Vide de variis finis acceptionibus, et quomodo est prima causarum, et qualiter causat 5. Met. q. 1. et locis ibi Schol. 1. citatis per finem intra,

 THEOREMA XIX.

 1. Causa est per quam aliud, ut causatum est.

 Decimatertia conclusione patenter ostendit, nullam causam simpliciter necessario causare, de quo agit 1. dist. 8. q. 5. In commento decimaequartae fat

 THEOREMA XX.

 Sequuntur sexdecim axiomata seu propositiones famosae, de materia, ex ?-Mlosopho omnes : quarum exactam expositionem videre potes apud ipsum Doctorem,

 Circa conclusionem secundam praecedentis Theorematis, ponitur sequens littera, quam Mauritius notavit additionem, infert ad illam conclusionem, causam

 THEOREMA XXI.

 1. Forma est essentia simplex, perfectior pars compositi, et propria sibi.

 Circa duodecimam, de eo quod quid est, vide Doctorem 7. Metaph. quaest. 7. et 2. dist. quaest. O. ad 3. et quomodo formae sunt sicut numeri, vide eum

 18 In omni genere est unum primum.

 THEOREMA XXII.

 1. Omne agens agit aliquo, quod est forma ejus.

 SCHOLIUM II

 Explicat conclus. 19. quomodo actio est causa passionis, de diversis actionis acceptionibus, vide eum de Anima, quaest. 7. ubi in commentario plura de

 Vigesimasecunda conclusio explicat bene quid sit creatio, et quomodo differat a generatione, et quod for.na est per se terminus ejus, non compositum.

 34. Nihil agit in se.

 THEOREMA XXIII.

 Affert pulcherrimas regulas de ratione perfecti, partim ex se, partim ex Philosopho, cujus loca citat. Vide eum Quodlib. 5. art. 1. ubi declarat descr

 Scholia hactenus elaborata, magno certo labore et cerebri vexatione, textui in multis satis intricata inserere sategi. Nec paenitet susceptae molestia

Scholium.

Circa duodecimam, de eo quod quid est, vide Doctorem 7. Metaph. quaest. 7. et 2. dist. quaest. O. ad 3. et quomodo formae sunt sicut numeri, vide eum ibi quaest. 7. et 10. De conclus. 13. de simplicitate accidentis vide eum 8. Metaph. quaest. 1. et de 14. quod unum per se fit ex materia et forma, vide 8. Metaph. quaest. 4. et 2. dist. 12. quaest. 1. num. 12. etTheoremate praeced. Conclus. 15. habes de primo princ. cap. 2. concl. 7. et est evidens ; 16. etiam patet, quia materia non est activa : et idem est de quantitate et relatione, quod intellige quoad actiones similium genera tivas, quia efficiunt partialiter actiones intentionales, saltem materia et quantitas, de quo Doct. 9. Metaph. quaest. 6. et 7. Nota Mauritium aliter numerare has conclusiones quam notantur in margine, una unitate minores.

12. Quod quid est, si est, aliqualiter numerus hoc est.

Quia juxta decimam quartam (Universalem ad indivisibile statur, quia species per additionem variatur, quia aliquo alio ab elementis est unitas, quia non est magis, etc. Non adducuntur istae similitudines de forma, cum non sit sermo de illa, sed de substantia, quae potest dici essentia rei, cum hoc probant omnes similitudines : non enim forma resolvitur in indivisibilia, nec definitur, nec ei aliquid additur, inquantum forma, quia respectu additi fieret materia, nec unitas formae est ab aliquo alio ab ipsa, sicut unitas numeri est ab aliquo alio praeter unitates. Nec valet, forma non recipit magis secundum speciem, id est, secundum formam.

13. Accidentia sunt purae formae, non habentia materiam ex qua sunt, sed tantum in qua.

Octavo Metaph. c. 3. Contra : accidentia conveniunt realiter et differunt, non eodem ; igitur ita definiuntur, sicut substantiae ; igitur ita composita. Contra : nec ita diversas operationes habent, nec transmutatio possibilis per specificam, manente alia, alioquin proximum subjectum motus esset actu per formam generis.

14. Non est dubitatio quare ex materia, et forma fit unum, nec propter aliud nisi propter efficiens.

8. 4. Hic est quaestio bona mota inferius in 19. quae enim differentia est accidentis non informantis subjectum, sed in existente subjecto, et accidentis informantis subjectum? et formae substantialis inexistentis materiae non informantis et informantis ipsam? cum in secundo membro et quarto sit potentia et actus actuans, in tertio et primo, actus non actuans.

15. Quaecumque carent materia, carent et forma, ac ideo se totis sunt una.

8. 4. c.

16. Per formam est compositum potens ad agendum, non tamen per omnem quantitatem relationi, etc. non igitur ad recipiendum.

Contra secundam : quia forma prior est propria ratio receptivi respectu posteriorum, sumitur forma specifica respectu propriae passionis. Require sup. E. F. in commento 2.

17. Cujuslibet actus primi est aliquis actus secundus proprius, aut talis forma videretur otiosa.

Haec videtur falsa propter instantias in 15. positas propter probationem. Nota quod aliae actiones ab immanentibus, non sunt propter se, sed propter terminos; si igitur illi aliunde habeantur, sicut si per tales formas haberentur, nihil est otiosum.