IN MINERALIUM.

 LIBER PRIMUS

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II. De materia lapidum.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 LIBER II QUI EST DE LAPIDIBUS PRETIOSIS.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III, De improbatione dictarum opinionem.

 CAPUT IV.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII. De incipientibus ab II, I et Jitteris,

 CAPUT IX.

 CAPUT X. De incipientibus a littera L.

 CAPUT Xl.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 LIBER

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II. De propria materia metallorum.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X. De loco generationis metallorum.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV. De saporibus et odoribus metallorum.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 LIBER IV

 CAPUT I.

 CAPUT II. De natura argenti vivi.

 CAPUT III. De natura plumbi.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII. De natura et commixtione auri.

 CAPUT VIII.

 LIBER V

 CAPUT I.

 CAPUT II. .

 CAPUT III.

 CAPUT IV. De natura et genere aluminum.

 CAPUT V. De modo et natura ars eniti.

 CAPUT VI. De natura et modo marchasitae.

 CAPUT VII. De natura nitri.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

CAPUT IV.

De causa duritiei diversae quae est in lapidibus.

Dicemus consequenter de diversitate duritiei quae multarum diversitatum invenitur in lapidibus. Omnia enim genera lapidum pretiosorum adeo sunt dura, quod nec lima aliquid ab eis tollitur, quod collisi ad se fortiter vel ad ehalybem induratum, emittunt ignem. E contra vero fere omne genus tofi ita invenifur parum habens de duritie, quod modico instrumento incisibile est. Lapides autem quidam albi qui vulgariter creta vocantur, et quidam etiam molliores et albi ores inveniuntur minus habentes de duritie in generatione lapidum. Omne autem genus silicis durissimum est, et post haec marmora in genere suo. Quadrum autem medium est in duritie lapidum, et tamen in illo invenitur major et minor durities : sed hoc accidit communiter lapidibus durioribus, qui diu jacentes in aere tempore frigoris, postea ad solem scinduntur in multas partes. E contra autem qui sunt minus duri, nisi sint male commixti quasi in modum calcis combusti optesi coagulante, quanto diutus in aere jacent in aedificiis, meliores efficiuntur et duriores, et non scinduntur ex frigore. Physici autem est assignare causam horum accidentium ex materia et efficiente, quemadmodum in aliis dictum est. Dicamus igitur quod causa generalis duritiei est siccitas. Cum enim durum sit habens potentiam naturalem ad resistendum tangenti, et molle ejus naturae habeat impotentiam, non potest causari nisi ex sicco quod in seipso stat non cedens ad alterum. Siccitas autem ex duobus causatur in natura la- pictum, sicut superius patuit. Aut enim est ex hoc quod ex terrestri materia calidum epotavit humidum, et ideo remansit terrestre induratum. Aut est ex hoc quod siccitas frigidissima vellem enter apprehendit humidum perspicuum, et ipsum ad sui proprietatem convertendo expressit humidum, materiam vehementer comprimendo, et induravit et excellenter compegit, sicut est in lapidibus perspicuis : propter quod durissimi sunt : et collisi etiam ignem emittunt, et non sustinent limam : sed oportet quod quasi iaspando et confricando potiantur. In caeteris autem lapidibus ex materia terrae factis causa duritiei majoris non est nisi major ariditas, quae causata est ex calido fortiori vel minus forti ex parte efficientis, et ex humido facilius et minus faciliter a materia separabili quantum est de parte materiae : unctuosum enim valde humidum de facili continuatur, et omnino aqueum de facili vaporat : propter quod lapides qui sunt ut creta, vel molliores quam creta, valde albi sunt, et tincturam albam relinquunt in his quae tangunt, pro certo humido valde cvaporabili commixti sunt, et calido excellenti ultra coagulationis mensuram combusti sunt, et jam calcinari inceperunt : propter quod in muris non remanent : quia sicco calcinato exterius semper sunt asperi, et hoc recedens in caementi tenacitatem, relinquit aliam partem lapidis caemento non coiiglutinatam : et ideo cadunt de muris lapides isti, et murus de ipsis post modicum tempus efficitur sicut maceria. Silices autem durissimi sunt : eo quod humidum eorum non separabile a materia, multum est epotatum, et vehementi ariditate terrestri est induratum. Et ideo etiam illi caementum non bene accipiunt : eo quod poris eorum constrictis non imbibitur : propter quod in architectonicis latomi his raro utuntur, et dicunt quod isti lapides scindunt muros. Marmorum autem genera alia optime commixta sunt et vehementer decocta, et ideo dura sunt, et muris apta. Sed qua-

dri lapides plus caeteris conveniunt aedificiis, et quando vehementer duri sunt, tunc siccitas est corum magna et parvum humidum continuans partos : quod quando frigore congelatur, relinquit exteriores partes et fugit ad interiores : et est tale humidum non bene partibus incorporatum, et ideo de facili movetur ad interiora et exteriora : propter quod postquam ipsum frigus comprimens mobile fecit, epotatur a proximo calido solis, et tunc in diversa dividitur lapis. E contra autem lapides aliquantulum humidi humido bene membris lapidis inviscato, in aere vehementer exsiccantur, et ideo duriores et meliores in aedificiis per longitudinem temporis efficiuntur. In totis autem causa mollitiei est humidum non vehementer extractum, nec terreo excellenter commixtum : et ideo mollis est tofus, et ad. ignem positus, non coquitur ut later, sed formatur in cinerem terrestrem. Haec igitur de duritie lapidum dicta sunt: ex his enim et aliae diversitates de facili possunt cognosci.